بررسی فقهی و حقوقی استانداردهای تجهیزات پزشکی و مسئولیت اشخاص مرتبط با تولید و عرضه تجهیزات درمانی

پرواضح است تجهیزات درمانی و استانداردهای مربوط به آن از گذشته تا کنون رشد و ارتقای شگرف آوری داشته است. با این حال، امروزه بخشی از پرونده‌های دادسرای ویژه رسیدگی به جرایم پزشکی معضلاتی است که حوزه تجهیزات پزشکی و درمانی و عدم استانداردهای لازم برای آنها مطرح است. اختلال در عملکرد تجهیزات پزشکی و نقص آن، ممکن است منجر به ورود خسارت جبران ناپذیری به بیمار شود. این تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از مطالعات و پژوهش‌های مختلف، به استانداردهای تجهیزات پزشکی و اشخاص مرتبط با تولید و عرضه تجهیزات درمانی از منظر فقه امامیه و حقوق ایران پرداخته شده است. این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی به بررسی مبانی مختلف مسئولیت مدنی از قبیل نظریه استناد، تقصیر، خطر، مختلط و... پرداخته و پس از بررسی تحلیلی و موشکافانه و با استمداد از مبانی فقهی، نظریه استناد را به عنوان مبنای اصلی مسئولیت مدنی اعلام داشته است. تسریع در روند مسئولیت عدم نگهداشت تجهیزات و عدم استانداردهای آن و تولیدکننده و عرضه‌کننده و مراکز درمانی و کادر آن، در قبال خطای حادث شده و پرداخت خسارت به فرد زیان دیده از مزایای اصلی نظریه استناد نسبت به سایر نظریه‌ها می‌باشد. در فقه امامیه، مسئولیت محض تولیدکنندگان و متصدیان و کاربران تجهیزات درمانی با مبانی فقهی، نظریه استناد و آرای فقها سازگارتر است.