تجلی سیره علوی در آثار جبران خلیل جبران و ناصرخسرو قبادیانی
شخصیت والای مولا علی(ع)و جملات ناب آن حضرت در آثار منظوم و منثور اکثر هنرمندان مسلمان و یا حتی غیرمسلمانان نمود داشتهاست و هم اکنون نیز در عرصه های گوناگون هنری اهمیت و شان والایی دارد. یکی از بارزترین نمونه های تاثیرپذیری، شاعر معاصر لبنانی، جبران خلیل جبران است که گرچه مسیحی است، اما در ابراز ارادت به ساحت مقدس آن حضرت از دیگران عقب نماندهاست. در جملات او، به افکاری برمیخوریم که ناخودآگاه جملات نهجالبلاغه را در ذهن تداعی میسازد. در ادبیات فارسی نیز ناصرخسرو قبادیانی یکی دیگر از شخصیتهایی است که یکهتاز عرصه ارادت به ساحت مقدس پیامبر اسلام(ص) و خاندان مطهر او میباشد و ما در اشعار وی نیز شاهد تاثیرپذیری از آن امام همام هستیم. هدف از این جستار تطبیقی که با روش تحلیلی توصیفی انجام گرفته، نمایاندن اعتقادات علوی از دریچه اشعار این دو شاعر است که گرچه در یک زمان نزیستهاند، ولی احادیث مبارک علوی فرا روی آثارشان قرار دارد.
-
کارکرد مولفه های روایی- بلاغی در ساختار تراژیک منظومه «إلی فزان» جمیل صدقی الزهاوی
حسین شمس آبادی*، ، مسعود سلمانی حقیقی
پژوهشنامه نقد ادب عربی، پاییز و زمستان 1402 -
تبیین نظریه کنش های گفتاری سرل در سوگ سروده الدمعه الخرساء اثر بدر شاکر السیاب
عباس گنجعلی*،
پژوهشنامه نقد ادب عربی، بهار و تابستان 1402