خودتنظیمی زناشویی در زنان متاهل بر اساس طرحواره های هیجانی و سیستم های رفتاری: با تاکید بر نقش واسطه ای سبک تبادل اجتماعی در روابط بین فردی

هدف پژوهش حاضر، مدل‌یابی خودتنظیمی زناشویی بر اساس طرحواره‌های هیجانی و سیستم‌های رفتاری و با نقش میانجی سبک‌های تبادل اجتماعی بود.

این مطالعه، توصیفی و بر اساس طرح همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال تحصیلی 1400-1399 بود که تعداد 420 نفر بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌های خودتنظیمی زناشویی ویلسون و همکاران، طرحواره‌های هیجانی لیهی، سیستمهای رفتاری کارور و وایت و سبکهای تبادل اجتماعی لیبمن و همکاران پاسخ دادند. داده ها بر اساس معادلات ساختاری و با نرم‌افزار AMOS تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها

بر این اساس علاوه بر معنادار شدن اثر مستقیم طرحواره‌های هیجانی (انطباقی و غیرانطباقی) و فعال‌سازی رفتاری بر خودتنظیمی زناشویی، سبک‌های انصاف و فردگرایی به صورت مثبت اثر فعال‌سازی رفتاری و طرحواره‌های هیجانی انطباقی را بر خودتنظیمی زناشویی و سبک فردگرایی به صورت منفی اثر بازداری رفتاری و طرحواره‌های هیجانی غیرانطباقی را بر خودتنظیمی زناشویی میانجی‌گری می‌کند.

علاوه بر نقش مثبت طرحواره‌های هیجانی انطباقی ، فعال‌سازی رفتاری و سبک تبادل انصاف در خود تنظیمی زناشویی ، سبک‌ تبادل اجتماعی فردگرایی بر اساس نوع طرحواره‌های هیجانی و سیستم‌های مغزی –رفتاری می‌تواند کارکرد متفاوتی در خودتنظیمی زناشویی در زنان متاهل داشته باشد و به گونه‌ای متفاوت برآورد سود و هزینه در روابط را تحت تاثیر قرار دهد.