اثربخشی آموزش مهارت های پذیرش و تعهد و حل مساله بر کاهش طلاق عاطفی و سرخوردگی زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های پذیرش، تعهد و حل مساله بر کاهش طلاق عاطفی و سرخوردگی زناشویی انجام شد.

روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انتخاب شد. جامعه ی آماری زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده در سال 1398 شهر کرمان بودند. نمونه ی پژوهش متشکل از 30 زوج شرکت کننده در فراخوان بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آموزش پذیرش، تعهد و حل مساله طی هشت جلسه ی دو ساعته به زوجین گروه آزمایش ارایه شد. محتوای آموزش در مورد مشکلات زوجین در روابط زناشویی، انتخاب یک ارزش زناشویی مشترک و ارایه ی یک راه حل بر مبنای آن، و شناسایی موانع درونی و بیرونی عمل بر اساس ارزش ها بود. برای سنجش آزمودنی ها در دو گروه، از پرسشنامه های طلاق عاطفی و سرخوردگی زناشویی که قبل و بعد مداخله کامل گشته اند استفاده شد. در راستای تحلیل داده ها، مقدار میانگین، انحراف معیار، و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. در ادامه نسخه ی 22 نرم افزار SPSS استفاده گشت. سطح معنی داری در این پژوهش (p=0.05) در نظر گرفته شد.

نتایج تحلیل کوواریانس برای شرکت کننده گان که زوجینی در سنین 30 تا 60 سال با حداقل پنج سال سابقه ی زناشویی بودند نشان داد که آموزش پذیرش، تعهد و حل مساله بر کاهش طلاق عاطفی و سرخوردگی موثر بود. در حالی که میانگین برای طلاق عاطفی در پیش آزمون (M=14.33) بود، نتایج در پس آزمون به (M=11.80) تغییر یافت. همچنین سرخوردگی زناشویی از (M=48.93) در پیش آزمون به مقدار (M=44.60) تغییر کرد.

 با توجه با نتایج شاید لازم باشد در مداخلات آموزشی و درمانی مربوط به کاهش طلاق عاطفی و سرخوردگی زوجین نقش جدی تری برای آموزش پذیرش، تعهد و حل مساله قایل شویم.