بررسی رابطه هوش موفق و همدلی با رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی

هوش موفق و همدلی، از مولفه های مهم تربیت کودک هستند که می توانند به رشد اجتماعی کودکان کمک کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه هوش موفق و همدلی با رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی انجام شد. روش : روش پژوهش در ایم مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود.

جامعه آماری پژوهش شامل کودکان پیش دبستانی شهر تهران سال 1398 بود که تعداد 370 کودک به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس رشد اجتماعی واینلند (1953)، پرسشنامه همدلی بریانت و پرسشنامه هوش موفق استفاده شد، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شد. یافته ها: همدلی تاثیر مستقیمی بر رشد اجتماعی داشت (26/0=β؛ 001/0>P) و هوش موفق تاثیر غیرمستقیم بر رشد اجتماعی کودکان داشت (13/0=β؛ 02/0>P) ،داده ها با آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج تحلیل نشان داد که بین هوش موفق و رشد اجتماعی دانش آموزان، همبستگی مستقیم معنی دار وجود داشت همچنین بین همدلی و رشد اجتماعی، همبستگی معنی دار نبود. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون به منظور تبیین سهم هر یک از متغیرهای هوش موفق، همدلی به تفکیک در پیش بینی رشد اجتماعی نشان داد که از بین دو متغیر مورد مطالعه، متغیر هوش موفق بیشترین سهم را در تبیین رشد اجتماعی دانش آموزان داشت.

متغیرهای همدلی و هوش موفق با رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی رابطه مثبتی با هم دارند.