قابلیت های فرایندی مدیریت دانش و نوآوری باز و نقش آن در بهره وری منابع انسانی در شرکت های دانش بنیان

این مقاله به دنبال شناسایی و احصای متغیرهای مهم تشکیل دهنده دو مفهوم کلیدی «قابلیت های فرایندی مدیریت دانش» و «نوآوری باز» در بستر ادبیات مدیریت و سازمان و سنجش تاثیر متغیرهای این دو مفهوم بر «بهره وری منابع انسانی» در شرکت های دانش بنیان شهر تهران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و جمع آوری داده های مربوط به مباحث نظری و استخراج عوامل، متغیرها و شاخص های اولیه به روش اسنادی صورت گرفته است. داده های میدانی مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شده و متغیرهای پژوهش به روش کمی و با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی محاسبه شده است. یافته ها حاکی از آن است که قابلیت های فرایندی مدیریت دانش و نوآوری باز به عنوان عوامل کلیدی تاثیرگذار بر وجوه بهره وری منابع انسانی از جمله متغیرهای یادگیری و رشد و نیز فرایندهای داخلی شرکت های دانش بنیان استان تهران تاثیر مثبت و معنی دار دارد. خلاصه </strong>نتایج پژوهش بیان گر این نکته مهم است که مدیران </strong>سازمان های دانش بنیان واقع در شهر تهران می توانند با مدیریت هدف مند و هوشمندانه فرایندهای انتقال دانش از قبیل اکتساب دانش، کاربرد دانش، تبدیل دانش و نهادینه سازی دانش از یک سو و تقویت ویژگی های نوآوری باز مثل آمادگی سازمانی، توانمندی های مشارکتی و ظرفیت جذب از سوی دیگر به ارتقای سطح بهره وری منابع انسانی سازمان های دانش بنیان کمک کنند.