مدلی به منظور ارتقاء بهره وری منابع انسانی در راستای بهبود اهداف سلامت عمومی سازمان بهزیستی

هدف این پژوهش ارایه مدلی به منظور ارتقاء بهره وری منابع انسانی در راستای بهبود اهداف سلامت عمومی در سازمان بهزیستی بود. دراین راستا به شناسایی و تبیین مولفه ها و عوامل موثر بر بهرهوری منابع انسانی در راستای بهبود اهداف سلامت عمومی سازمان بهزیستی کشور پرداخته شد.

روش پژوهش حاضر همبستگی با رویکرد مدل ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان اداره بهزیستی در استان تهران در سال 1397 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مرحله ای، 320 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. در این پژوهش گردآوری داده‌ها با روش کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. روایی پرسشنامه محقق ساخته نیز از طریق روایی صوری، محتوا و سازه و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. در این پژوهش به منظور توصیف ویژگی های جمعیت شناسی و متغیرهای پژوهش از آمار توصیفی و از شاخصهای درصد فراوانی ،جدول و نمودار استفاده شد و در بخش استنباطی نیز به منظورآزمون سوالات پژوهش ازمدلسازی معادلات ساختاری، آزمون فریدمن استفاده شد.

از میان 88 شاخص (گویه) استخراج شده از مبانی نظری و پیشینه پژوهش، 14 عامل اصلی شامل 4 مولفه بهره وری و 10 عامل موثر بر بهره وری نیروی انسانی قابل شناسایی بود. مولفه های بهره وری منابع انسانی شامل کارایی، اثربخشی، تعهد و همکاری در حل مسئله بودند

عوامل موثر بر بهره وری منابع انسانی در راستای بهبود اهداف سلامت سازمان بهزیستی کشور نیز عبارت بودند از توانایی، درک نقش، فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، سبک رهبری، عوامل انگیزشی، فضای فیزیکی، توانمندسازها، رقابت پذیری و خلاقیت، لذا با بهبود مولفه های بهره وری و همچنین کنترل عوامل موثر بر بهره وری منابع انسانی در سازمان بهزیستی، می توان انتظار افزایش سطح سلامت در جامه را داشت.