نتایج جراحی بازسازی واژن در بیماران مبتلا به سپتوم عرضی و آژنزی واژن، بیمارستان امام خمینی تهران سال 98-1393

ناهنجاری های مولرین انسدادی نظیر سپتوم عرضی و آژنزی واژن معمولا با آمنوره اولیه و درد لگن تظاهر می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج جراحی بازسازی واژن (واژینوپلاستی) در بیماران مبتلا به آژنزی واژن (سندرم راکی تانسکی) و سپتوم عرضی واژن انجام شد.

این مطالعه کوهورت بر روی تمامی بیماران مبتلا به آژنزی واژن و سپتوم عرضی واژن که بین سال های 98-1393 در بخش اختلالات کف لگن بیمارستان امام خمینی تهران تحت واژینوپلاستی قرار گرفته بودند، انجام شد. مشخصات پایه، علایم بالینی بدو مراجعه، نوع ناهنجاری مولرین، نوع جراحی، عوارض حین جراحی، انسداد مجدد واژن و دستیابی به بارداری از اطلاعات موجود در پرونده بیماران و نیز از طریق پیگیری تلفنی یا معاینه بالینی بعد از جراحی جمع آوری شد. برای توصیف داده ها از شاخص های توصیفی پراکندگی و مرکزی استفاده شد. توزیع فراوانی در غالب جداول مناسب ارایه شد.

33 بیمار سپتوم عرضی واژن و 35 مورد آژنزی واژن و رحم (سندرم راکی تانسکی) داشتند. از نظر علایم اولیه حین مراجعه، شایع ترین علامت آمنوره، درد لگنی و عدم امکان نزدیکی یا دیس پارونی بود. در 11 مورد (33/33%) انسداد مجدد واژن بعد از اصلاح سپتوم عرضی واژن رخ داد که همگی در 3 ماه اول بعد از عمل و ناشی از عدم مصرف صحیح مولد واژینال بود. در 2 مورد (6%) لاپاراتومی به علت درد شدید شکمی بعد از جراحی اولیه انجام شد که تشخیص آندومتریوز لگنی بود. در گروه آژنزی واژن، 5 مورد (28/14%) انسداد مجدد واژن بعد از عمل رخ داد.

شایع ترین عارضه بعد از جراحی، بروز انسداد مجدد واژن بود، لذا آموزش به بیمار و تاکید بر استفاده منظم از مولد واژینال جهت پیشگیری از بروز این عارضه اهمیت زیادی دارد.