مطالعه ارتباط بین احساس امنیت انتظامی و مشارکت اجتماعی (مورد مطالعه: جوانان شهر تبریز)

انسان ها از آغاز زندگی نیاز به امنیت برای زندگی جمعی را احساس کرده اند. امنیت برآیند تعامل و مشارکت همگانی کنشگران اجتماعی و در نتیجه یک تولید اجتماعی است که با میزان احساس مسیولیت و مشارکت اجتماعی ارتباط نزدیکی دارد. هدف این پژوهش که از نوع کاربردی و و با روش پیمایشی اجرا شده است بررسی رابطه بین مشارکت کنشگران اجتماعی با احساس امنیت در جامعه است.برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. نمونه پژوهش 400 نفر از جوانان 19-29 سال ساکن شهر تبریز هستند که به روش نمونه گیری خوشه-ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که رابطه بین مشارکت رسمی و احساس امنیت انتظامی معنادار نیست اما رابطه بین مشارکت غیررسمی و احساس امنیت انتظامی معنادار و مستقیم می باشد.