کودکان و خشونت خانگی با تاکید بر قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب 1399 و اسناد بین المللی

خانواده و جایگاه آن در نظام های داخلی کشورها اهمیت ویژه ای دارد و حقوق کودک زیرمجموعه حقوق خانواده به شمار می رود. حقوق کودک در محیط خانواده نمود عینی می یابد. در این رابطه بررسی حوزه صلاحیت دولت ها درباره حقوق خانواده و کودک نیز اهمیت بسزایی دارد. حقوق کودک به واسطه ارتباط نزدیک با مصادیق حقوق بنیادین بشر دارای وصف آمره است. درنتیجه دولت ها در رویه و مقررات داخلی خود نمی توانند از مصادیق مزبور عدول کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش قانون حمایت از کودکان و نوجوانان 1399 در پیشگیری و حمایت از کودکان آسیب دیده از خشونت خانگی با روش توصیفی - تحلیلی و مطالعه اسنادی، کتابخانه ای در راستای پاسخ به این پرسش ها که قانون حمایت از کودکان و نوجوانان 1399 چه رویکرد و نوآوری درباره حمایت از کودکان در برابر خشونت خانگی دارد؟ این قانون در احراز منافع و مصالح کودکان و نوجوانان با اسناد بین المللی تا چه حدی انطباق دارد؟ همچنین بیان می دارد با تصویب قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399، اقدامات حمایتی، ایجاد ضمانت اجرای کیفری در مورد کوتاهی مراقبان و والدین اطفال و نوجوانان در انجام وظایف خود، تخصصی کردن بخش هایی از رسیدگی به جرایم علیه اطفال و... مقرراتی وضع شده ومطالعه تطبیقی میان دو سند بیانگر آن است که قانون جدید در بسیاری از جنبه ها پوشش مناسبی نسبت به تعهدات ناشی از کنوانسیون حقوق کودک ارایه می دهد. کنوانسیون نقش موثری در دفاع از حقوق کودکان داشته؛ اما در حوزه هایی مثل ضعف در هماهنگی ساختاری، ضمانت اجرایی، مبانی نظری و تعاریف و بازدارنده نبودن مجازات های اعلامی دارای نقایصی است.