شاخص مقاومت وریدی و ارتباط آن با پیامد بیماران دارای نارسایی قلبی و کاهش کارکرد کلیه

شیوع بیماری مزمن کلیوی (CKD) هر ساله در حال افزایش است که باعث افزایش ریسک بیماریهای قلبی-عروقی و حتی مرگ و میر میشود. در سندرم کاردیورنال تیپ 2 (Cardiorenal syndrome type 2, CRS2) اختلال عملکرد مزمن قلبی باعث اختلال عملکرد کلیوی میشود. هدف این مطالعه، بررسی سونوگرافی داپلر وریدهای کلیوی، محاسبه شاخص مقاومت وریدی (Venous impedance index, VII) و تعیین ارتباط آنها با پروگنوز سندرم CRS2 در افرادی با سابقه بیماری قلبی مزمن و مبتلا به CKD که عملکرد رو به جلوی مناسب داشتند، بود.

 در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 49 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) تبریز با نارسایی قلبی و نارسایی کلیوی انتخاب شدند. بررسی وضعیت کلیوی، VII و کسر تخلیه (Ejection fraction, EF) صورت گرفت.

 میانگین سنی بیماران 39/12±83/61 بود و شامل 9/42 درصد زن و 1/57 درصد مرد بود. همچنین، میانگین مدت زمان نارسایی قلبی و کلیوی بترتیب 8/13±16/33 و 1/5±76/11 ماه بود. بین VII و EF کلیه های راست و چپ رابطه معنی داری یافت شد (به ترتیب P=0.01 = و P=0.03)، اما بین کارکرد کلیه و میزان EF رابطه معنی دار از نظر آماری وجود نداشت (P =0.54). با افزایش ادم، میانگین VII و کسر تخلیه EF کاهش یافت اما از نظر آماری معنی داری نبود (P>0.05).

 طبق نتایج به دست آمده، بین VII و EF کلیه های راست و چپ رابطه معنی داری یافت شد اما ارتباط معنیدار آماری بین میزان ادم و میانگین VII و کسر تخلیه EF مشاهده نشد.