مدل سازی و تحلیل ابعاد گردشگری با رویکرد کارآفرینی در بحران های پاندمیک (کووید 19): روش پژوهش ترکیبی

با گسترش جهانی کووید 19، صنعت گردشگری با یکی از بزرگ ترین بحران های عملیاتی، تجاری و مالی خود روبرو شده است و اغلب تعاملات مبدا-مقصد به حالت معلق درآمده و موجب تغییر دیدگاه جامعه میزبان و تغییر تعاملات آنان با گردشگران شده است. هدف پژوهش حاضر ارایه مدلی برای توسعه گردشگری در زمان بحران کووید 19 و بعد از آن می باشد.

این مطالعه با بهره گیری از رویکرد تحقیق ترکیبی (کیفی-کمی)، انجام شد. ابتدا در روش کیفی با رویکرد داده بنیاد و مصاحبه با خبرگان دانشگاهی و مدیران و فعالان صنعت گردشگری در استان های آذربایجان شرقی و غربی و استفاده از نمونه گیری هدفمند و نظری 18 نفر تا حد رسیدن به اشباع اطلاعاتی انتخاب شدند. داده ها با مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته جمع آوری گردید. کدگذاری داده های مستخرج از مصاحبه ها با روش های کدگذاری باز،  محوری و گزینشی انجام شد. جهت برازش و آزمون مدل به دست آمده در گام دوم (بخش کمی)، از روش مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی بهره برده شد.

یافته ها: 

مدل نهایی از مجموع 66 مفهوم استخراج شده از مصاحبه ها، در قالب 14 طبقه و مقوله زمینه ای، شرایط علی، شرایط مداخله گر، راهبردها و در نهایت، پیامدها و نتایج حاصل از کارآفرینی گردشگری در بحران های پاندمیک تشکیل شده است و همه این موارد در این مدل سازی اثرگذارند. بر اساس نتایج پایایی ترکیبی، واریانس استخراج شده، ضریب تعیین مدل و شاخص نیکویی برازش به این نتیجه دست یافتیم که مدل ترسیم شده در حیطه تحلیل مسیر از مفروضات تجربی-نظری مناسبی برخوردار بوده و دارای برازش خیلی مناسبی هست. بر اساس ضرایب مسیرهای حاصل می توان نتیجه گرفت که شرایط مداخله گر بیشترین و شرایط علی کمترین تاثیر بر الگوی راهبردی صنعت گردشگری در بحران های پاندمیک را داشته اند.

نتیجه گیری:

 نتایج نشان میدهد که در صورت اتخاذ راهبردهایی چون توسعه ی گردشگری مجازی، مدیریت بحران در صنعت گردشگری، توسعه ی گردشگری داخلی با تاکید بر رعایت پروتکل های بهداشتی و تمرکز بر توسعه زیرساخت های گردشگری، منجر به تحقق پیامدهایی چون حفظ و رونق کسب وکارهای گردشگری، تقویت صنعت گردشگری و خلق بازار جدید گردشگری برای دوران پسا کرونا می گردد.