مارکر و سایتوکاین های سلول T سمی در ویروس پاپیلومای انسانی نوع 16

سرطان دهانه ی رحم چهارمین علت اصلی مرگ و میر در میان زنان بوده و سالانه حدود نیم میلیون مورد جدید در کشور های توسعه یافته شناسایی می شود. بر اساس بررسی های انکلوژیک، HPV به دو دسته ی پر خطر (high risk) و کم خطر (low risk) طبقه بندی شده و بیشتر موارد ابتلا مرتبط به نوع پرخطر ویروس پاپیلومای انسانی هستند. پاپیلومای نوع 16 و نوع 18 از انواع پرخطر در این سرطان به شمار می روند. پاپیلوما ویروس انسانی، گروه کوچکی از ویروس های بدون پوشش با DNA دو رشته ای هستند که جزو خانواده پاپیلوما ویریده (papilloma viridae) می باشند.

در این مطالعه ی مروری بیش از 200 مقاله ی مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی و عملکرد سیستم ایمنی در برابر این ویروس از پایگاه های Google Scholar، Scopus و Pubmed از سال 2015 تا 2020 بررسی گردید که در نهایت از میان آن ها 34 مقاله در رابطه با مارکرها و سایتوکاین ها درسرطان دهانه رحم، انتخاب شدند.

یکی از این روش های In-vitro  در شناسایی مارکرها، استفاده از وکتور برای آلوده سازی سلول های دندریتیک جهت ارایه آنتی ژن، افزایش بیان مارکرها و بلوغ سلول T بکر (Native T cell) می باشد که منجر به شناسایی انواعی از مارکرها و سایتوکاین هایی مانند PD ،PDL ،CD ،MHC ،FASL ،IFN ،IL ،TLR در ارتباط با سرطان دهانه ی رحم شده است.

نتیجه گیری: 

پیشگیری از سرطان رحم می تواند بار اقتصادی و همچنین بار اجتماعی ناشی از ابتلا به این بیماری را در جامعه کاهش دهد. از سایتوکاین های مهم و اصلی بیان شده در هنگام مواجهه با HPV  می توان به 6-IL و 8-IL اشاره کرد. چندین اپی توپ آگونیست با قدرت اتصالی بهبود یافته به آلل آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA-A2) A2 کلاس I برای تقویت پاسخ های لنفوسیت T سیتوتوکسیک و استفاده در ساخت واکسن های موثر علیه HPV توصیف شده است؛ زیرا از قبل مشخص شده بود که اپیتوپ های مختلف از 16 HPV مانند E6 و E7، قادر به برانگیختن پاسخ های لنفوسیت T سیتوتوکسیک (CTL) انسانی از طریق اتصال به HLA-A2 هستند.