اثرات متقابل درجه حرارت و نرخهای مختلف غذادهی بر عملکرد رشد، ترکیب شیمیایی بدن و فاکتورهای خونی ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer)

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات درجه حرارت های مختلف آب و نرخ های غذادهی بر عملکرد رشد، ترکیب شیمیایی لاشه، شاخص های خونی و ترکیبات بیوشیمیایی خون ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) انجام شد. در این آزمایش سه سطح درجه حرارت 20، 27 و 33 درجه سانتی گراد و دو نرخ غذادهی بیومس (5/2 درصد) و سیری در 6 تیمار با سه تکرار به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 8 قطعه ماهی سی باس با میانگین وزنی 24/0±55/99 گرم به صورت تصادفی به تانک های با آبگیری  200 لیتری منتقل و غذادهی ماهیان با استفاده از غذای کنسانتره تجاری انجام شد. در پایان دوره آزمایش عملکرد رشد، شاخص های خونی و ترکیبات شیمیایی لاشه ماهیان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این برسی نشان داد نرخ غذادهی بیومس (5/2 درصد) و سیری تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد و تغذیه این ماهی ندارند (05/0<P). با این حال سطوح مختلف درجه حرارت تاثیر معنی داری بر این شاخص ها نشان دادند (05/0>P). میانگین وزن نهایی ماهیان پرورش یافته در درجه حرارت 33 درجه و تغذیه شده در سطح بیومس نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود، هر چند این اختلاف نسبت به گروه نگهداری شده در درجه حرارت 27 درجه و تغذیه شده در حد سیری اختلاف معنی داری نشان نداد. در بین پارامترهای خون شناسی اندازه‏گیری شده فقط تعداد گلبول‏های قرمز تغییرات معنی‏داری را در بین تیمارها نشان داد (05/0>P). برخی از ترکیبات بیوشیمیایی خونی اندازه گیری شده مثل تری گلیسیرید، گلوکز و کلسترول به طور معنی داری تحت تاثیر درجه حرارت آب و نرخ های غذادهی قرار گرفتند (05/0>P). فعالیت آنزیم های کبدی در پلاسمای ماهیان پرورش یافته در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نداشتند (05/0<P). میزان پروتیین و چربی لاشه ماهیان با افزایش درجه حرارت افزایش یافت، به طوریکه گروه نگهداری شده در درجه حرارت 33 درجه سانتیگراد بالاترین مقدار این ترکیبات شیمیایی را داشتند (05/0P<). در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد درجه حرارت های بالای 27 درجه برای پرورش این گونه بهینه تر بوده و نرخ های غذادهی بیومس و سیری در این محدوده درجه حرارتی تاثیر قابل ملاحظه ای بر عملکرد رشد و سلامتی این ماهی ندارد.