به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « عملکرد رشد » در نشریات گروه « شیلات »

تکرار جستجوی کلیدواژه «عملکرد رشد» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • محمد میرزایی*، عبدالمجید حاجی مرادلو، علی جافر نوده، مرضیه ابوالفتحی
    استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان افزودنی تغذیه ای در صنعت آبزی پروری، باعث افزایش مقاومت آبزیان در برابر عوامل عفونی می شود و در عین حال به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های سنتی، سیستم ایمنی و رشد ماهیان را تحت پوشش قرار می دهد. مطالعه حاضر برای بررسی اثرات رژیم غذایی حاوی عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه (Satureja hortensis) بر عملکرد رشد، پارمتر های خونی و آسیب شناسی بافت روده بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) طراحی گردید. بدین منظور، 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 0/02±2/02 گرم به صورت یک طرح کاملا تصادفی در 4 گروه آزمایشی با سه تکرار به مدت 6 هفته با جیره هایی شامل یک گروه شاهد و سه تیمار حاوی غلظت های 0/1 (تیمار یک)، 0/5 (تیمار دو) و 1 (تیمار سه) درصد عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه تغذیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص های عملکرد رشد شامل وزن نهایی و افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 1 درصد عصاره به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. همچنین، تعداد سلول های سفید و قرمز خون و شاخص های خونی مانند میزان هماتوکریت در تیمارهای تغذیه شده با عصاره مرزه افزایش یافت (0/05>P). استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان در هیچ یک از گروه ها تاثیرات منفی مانند واکنش های التهابی یا تخریبی بر قسمت انتهایی بافت روده بچه ماهیان نداشت. در مجموع، نتایج نشان داد که تغذیه با یک درصد عصاره هیدروالکلی مرزه در جیره غذایی می تواند به بهبود سلامت و رشد بهتر بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان کمک کند.
    کلید واژگان: گیاه مرزه, قزل آلای رنگین کمان, عملکرد رشد, پارامترهای خون شناسی, بافت روده}
    Mohammad Mirzaee *, Abdolmajid Hajimoradloo, Ali Jafa Nodeh, Marzieh Abolfathi
    Using herbal extracts as nutritional additives in aquaculture industry increases the resistance of fish to infectious agents while also providing a substitute for traditional antibiotics, enhancing the immune system, and promoting the growth of fish. The present experiments were designed to investigate the effects of a diet containing hydroalcoholic extract of savory (Satureja hortensis) on the growth performance, hematological parameters, and histopathology of the intestine in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fry. For this purpose, 240 rainbow trout fry with an average weight of 2.02 ± 0.02 grs were randomly distributed into 4 experimental groups with three replicates and fed diets containing concentrations of 0 (control), 0.1%, 0.5%, and 1% hydroalcoholic extract of savory for 6 weeks. The results showed that growth performance indices including final weight, body weight gain, and specific growth rate significantly increased in the group fed with a diet containing 1% extract compared to the control group. Additionally, the number of white and red blood cells, and hematocrit levels increased in the groups fed with savory extract (P<0.05). The use of hydroalcoholic extract of savory in the diet of rainbow trout fry had no negative effect on the distal intestine tissue of the fish in all groups. Overall, the results indicated that feeding with 1% hydroalcoholic extract of savory in the diet could improve the health and better growth of rainbow trout fry.
    Keywords: Satureja Hortensis, Rainbow Trout, Growth Performance, Hematological Parameters, Intestine Tissue}
  • نینا نازدار، احمد ایمانی*، سید میثم ابطحی، محسن فرزانه، کوروش سروی مغانلو
    اثر ترکیب عصاره های هیدروالکلی زردچوبه (Curcuma longa L.) و آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss) بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیه، فعالیت آنزیم های گوارشی بافت زوائد پیلوریک و آنتی اکسیدانی بافت کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان بررسی شد. سه جیره غذایی آزمایشی شامل جیره پایه (گروه شاهد) و جیره های حاوی 0/5درصد و 1/5 درصد ترکیب عصاره های گیاهی زردچوبه و آویشن شیرازی (با نسبت 1: 2) تهیه گردید. 234 قطعه ماهی به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی با سه تکرار (26 ماهی در تکرار) تقسیم و به مدت 8 هفته پرورش داده شدند. تغذیه ماهیان با جیره غذایی حاوی 0/5درصد ترکیب عصاره های گیاهی موجب افزایش کارایی خوراک و شاخص وضعیت (ضریب چاقی) در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). ترکیب 1/5 درصد عصاره های گیاهی نرخ رشد روزانه را در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی دار افزایش داد (0/05>P). هر دو سطح عصاره های گیاهی ارزش تولیدی پروتئین را افزایش و ارزش تولیدی چربی را در مقایسه با گروه شاهد کاهش دادند (0/05>P). شاخص کبدی و شاخص احشایی تحت تاثیر هر دو سطح عصاره در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (0/05>P). افزودن ترکیب عصاره ها به خوراک موجب افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های گوارشی آمیلاز و لیپاز گردید (0/05>P). ترکیب عصاره ها به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز را در کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان افزایش و محتوای مالون دی آلدهید این بافت را نسبت به گروه شاهد کاهش داد (0/05>P). بنابراین، با توجه به تاثیر مثبت عصاره های گیاهی زردچوبه و آویشن شیرازی، استفاده از سطح 0/05 درصد ترکیب عصاره های مذکور در خوراک ماهی قزل آلای رنگین کمان پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: عصاره های گیاهی, عملکرد رشد, شاخص های تغذیه, فعالیت آنزیم گوارشی, فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی}
    Nina Nazdar, Ahmad Imani *, Seyyed Meysam Abtahi Froushani, Mohsen Farzaneh, Kourosh Sarvi Moghanlou
    The effect of dietary administration of combination of hydro-alcoholic extracts of turmeric (Curcuma longa L.) and thyme (Zataria multiflora Boiss) on growth performance, nutritional parameters, digestive enzymes activity and antioxidant properties of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) was investigated. Three experimental diets including basal diet (control group) and diets containing 0.5% and 1.5% of combination of turmeric and thyme (ratio of 1:2) extracts were prepared. A total of 234 juveniles of rainbow trout were randomly divided into three experimental groups in triplicates (providing 26 fish per replicate) and reared for eight weeks. Feeding diets contained 0.5 % of the extract increased the feed efficiency ratio and condition factor of rainbow trout compared to the control group (P<0.05). Supplementing 1.5 % plant extract increased the Average Daily Growth (ADG) of the fish in comparison to control group (P<0.05). Both dietary levels of the extracts increased protein productive value and lipid productive value of fish compared to control group (P<0.05). Viscerosomatic and hepatosomatic index were affected by both dietary extract levels compared to control group (P<0.05). Dietary plant extract inclusion significantly increased the activity of amylase and lipase (P<0.05). Similarly, the activity of superoxide dismutase and glutathione peroxidase significantly increased in the liver tissue of rainbow trout following feeding on diets containing the extracts, while malondialdehyde content of the tissue decreased in comparison to the control group (P<0.05). Therefore, considering the promising effects of dietary supplementation of turmeric and thyme extracts, inclusion of 0.5% of the extracts in rainbow trout feed is recommended.
    Keywords: Phytogenics, Growth Performance, Nutritional Indices, Digestive Enzymes Activity, Antioxidant Enzymes Activity}
  • حجت الله علمداری*، مهری نگهبان، اکرم کریم زاده

    از میوه بلوط به دلیل قیمت پایین به وفور به عنوان خوراک دام استفاده می شود. میوه بلوط ایرانی (Quercus brantii) تحت فرآیند کندن پوسته، خشک کردن و آسیاب کردن قرار گرفت. کل ترکیبات فنولی، ترکیبات فنولی غیر تاننی و تانن های متراکم در آرد بلوط به ترتیب 71/14، 35/0 و 60/6 گرم در 100 گرم ماده خشک بود. پنج جیره با پروتیین و انرژی یکسان و سطوح متفاوت آرد بلوط برابر با 0 (شاهد)، 25 ، 50 ، 75 و 100 گرم در کیلوگرم آماده شد. تعداد 435 قطعه بچه ماهی 3/0 گرمی به طور تصادفی در 15 مخزن با سه تکرار توزیع و به مدت 10 هفته تغذیه شدند. آنالیز مقایسه چند جمله ای متعامد نشان داد از لحاظ بلع غذا، ضریب تبدیل غذایی، ذخیره پروتیین، درصد خاکستر لاشه و نرخ زنده مانی تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود نداشت (05/0<P). تغذیه از بلوط به طور معنی دار بر وزن ماهی پس از چهار هفته، وزن نهایی پس از 10 هفته، طول کل، ارتفاع سر، نرخ رشد ویژه، ضریب چاقی، نرخ بازدهی پروتیین، ذخیره چربی و محتوای چربی و رطوبت لاشه مطابق با مدل چند جمله ای خطی (LOP) و بر محتوای پروتیین خام لاشه مطابق با مدل چند جمله ای مکعبی (COP) با سطح بهینه بلوط برابر با 28/64 - 00/25 گرم در کیلوگرم اثر گذاشت. مصرف آرد بلوط سبب بهبود سطح پروتیین لاشه شد اما بر عملکرد رشد و سطوح رطوبت و چربی لاشه اثر منفی داشت. بنابراین حتی اگر مقدار آرد بلوط فاقد پوسته در جیره کم (5/2 درصد) باشد، مصرف آن بدون عمل آوری بیشتر مجاز نیست.

    کلید واژگان: آرد بلوط, فرمولاسیون غذایی, عملکرد رشد, آنالیز لاشه, کپور معمولی}
    Hojjatollah Alamdari *, Mehri Negahban, Akram Karimzadeh

    Oak acorn is widely used as animal feed due to its low price. Oak acorns (Quercus brantii) were processed by de-hulling, drying and milling. In acorn flour, the total phenolic compounds, non-tannin phenols and condensed tannins were 14.71, 0.35 and 6.60 g/100g on the basis of dry matter respectively. Five isonitrogenous and isoenergetic diets with different levels of acorn at 0 (control), 25, 50, 75 and 100 g/kg, were prepared. A total of 435 fish (average weight 0.3 g) were randomly distributed in 15 tanks with three replicates and fed for 10 weeks. Polynomial orthogonal contrast analysis revealed that there were no significant differences in terms of feed intake, feed conversion ratio, protein retention, carcass ash and survival rate between treatments (p>0.05). Dietary intake of acorn significantly affected the weight after four weeks, final weight after 10 weeks, total length, head depth, specific growth rate, condition factor, protein efficiency ratio, lipid retention and carcass lipid and moisture contents, which represented linear order polynomial (LOP) models, but crude protein content of carcass displayed a cubic order polynomial (COP) model, using optimal acorn flour levels of 25.00 – 64.28 g/kg. Acorn flour improved the protein level of carcass, but deteriorated the growth performance and carcass lipid and moisture levels. Therefore, even if the amount of de-hulled acorn flour in the diet is low (2.5 % of diet), it is not allowed to use it without further processing.

    Keywords: oak acorn flour, feed formulation, Growth performance, carcass analysis, Common carp}
  • حجت الله علمداری*، خدیجه موسوی

    در این تحقیق، تاثیر مصرف آرد میوه بلوط اکسترود شده بر عملکرد رشد و ترکیبات لاشه کپور معمولی مطالعه شد. چهار نوع جیره حاوی: 1) 17 درصد آرد گندم اکسترود شده، 2) 5 درصد آرد گندم اکسترود نشده و 12 درصد آرد گندم اکسترود شده، 3) 5 درصد آرد بلوط اکسترود نشده و 12 درصد آرد گندم اکسترود شده و 5 درصد آرد بلوط اکسترود شده و 4) 12 درصد آرد گندم اکسترود شده، در قالب طرح کاملا تصادفی ارزیابی شد. پرورش در مخازن گرد 250 لیتری، با تراکم 15 قطعه ماهی با میانگین وزنی 4/5 گرم و با 3 تکرار آغاز شد. بعد از 4 هفته، تفاوت معنی داری در وزن و طول کل ماهی ها مشاهده نشد، اما پس از 8 هفته بالاترین وزن و طول کل در صورت تغذیه از جیره 4 مشاهده گردید. اکسترود کردن آرد بلوط اثر مثبت معنی دار بر وزن و طول کل داشت اما اکسترود کردن آرد گندم چنین اثری نداشت. جیره اثر معنی داری بر ضریب چاقی، نرخ رشد ویژه، میزان بلع غذا، ضریب تبدیل غذایی، نرخ بازدهی پروتیین، نرخ بازدهی چربی، ذخیره پروتیین، میزان رطوبت لاشه و نرخ زنده مانی نداشت. اکسترود کردن آرد گندم و آرد بلوط اثر مثبت معنی دار بر ذخیره چربی داشت و این اثر در صورت مصرف آرد بلوط بیشتر بود. میزان پروتیین و خاکستر لاشه در اثر تغذیه از آرد بلوط اکسترود نشده به طور معنی دار کاهش یافت. تغذیه از آرد گندم یا آرد بلوط اکسترود نشده سبب کاهش معنی دار درصد چربی لاشه گردید و این کاهش با مصرف آرد بلوط اکسترود نشده، شدیدتر بود. در مجموع، می توان پس از کندن پوسته میوه بلوط، از آرد آن به جای آرد گندم در سطح 5 درصد جیره اکسترود شده کپور معمولی استفاده نمود.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, ترکیب لاشه, اکستروژن, میوه بلوط ایرانی, کپور معمولی}
    Hojjatollah Alamdari*, Khadije Musavi

    In this study, the effects of dietary extruded oak acorn flour on growth performance and carcass composition of common carp were studied. Four diets were investigated in a completely randomized design included 1- extruded wheat flour (17%), 2- non-extruded wheat flour (5%) and extruded wheat flour (12%), 3- non-extruded acorn flour (5%) and extruded wheat flour (12%), and 4- extruded acorn flour (5%) and extruded wheat flour (12%). The culture was started in round tanks with a volume of 250 liters and a density of 15 fish in each tank with an initial weight of 5.4 g in three replicates. After 4 weeks, no significant difference was observed in the weight and total length of fish, but after 8 weeks, the highest weight and total length were observed in the fish fed diet 4. Extrusion of acorn flour had a significant positive effect on the weight and total length of fish, but extrusion of wheat flour did not have such an effect. Diets had no significant effect on the condition factor, specific growth rate, feed intake, feed conversion ratio, protein efficiency ratio, lipid efficiency ratio, protein retention, carcass moisture content and survival rate. Extrusion of wheat flour and acorn flour had significant positive effects on lipid retention and these effects were much greater when the extruded acorn flour was consumed. The levels of carcass protein and ash were significantly reduced by feeding on non-extruded acorn flour. Consumption of non-extruded wheat flour or acorn flour caused a significant reduction in carcass lipid and this reduction was more severe when using non-extruded acorn flour. Overall after peeling the oak acorn, its flour can be used instead of wheat flour at the level of 5% of the extruded diet for common carp.

    Keywords: Growth performance, Carcass composition, Extrusion, Iranian acorn, Common carp}
  • رضا رجبی نژاد، سید محمد صلواتیان*، هستی زارعی، محمدرضا رمضانی مامودانی، اکبر پورغلامی مقدم
    تحقیق حاضر، به منظور بررسی تاثیر جایگزینی آرد ماهی با کنجاله آفتابگردان در جیره غذایی و تاثیر آن بر عملکرد رشد و ترکیبات بیوشیمیایی بچه ماهیان سفید (Rutilus frisii) انگشت قد به اجرا درآمد. بدین منظور، تعداد 240 قطعه بچه ماهیان سفید انگشت قد با میانگین وزنی 0/8±1/14 گرم و میانگین طول کل 0/3±5/03 سانتی متر در 12 تانک با تراکم 20 عدد در هر تانک و در چهار تیمار مختلف 0 (تیمار شاهد)، 25، 50 و 75 درصد کنجاله آفتابگردان با جیره غذایی فرموله شده با درصد پروتیین، چربی و سطح انرژی یکسان در یک دوره هشت هفته ای مورد آزمایش قرار گرفتند. در پارامترهای ضریب تبدیل غذایی، نرخ کارایی پروتیین، ضریب رشد، افزایش وزن، افزایش طول، میانگین رشد روزانه، درصد بازماندگی، طول نهایی، وزن اولیه و وزن نهایی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05<P)، ولی از نظر میانگین ضریب وضعیت، اختلاف معنی داری مشاهده گردید (0/05>P). همچنین بررسی پارامترهای آنالیز لاشه ماهیان نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر درصد رطوبت لاشه اختلاف معنی دار مشاهده نشد (0/05<P)، ولی از نظر درصد خاکستر، درصد پروتیین و درصد چربی لاشه بین کلیه تیمارها اختلاف معنی دار به دست آمد (0/05>P). نتایج نشان داد سطوح مختلف جایگزینی کنجاله آفتابگردان به جای پودر ماهی تاثیر منفی برعملکرد رشد بچه ماهیان سفید نمی گذارد، بنابراین جهت کاهش هزینه تولید جیره و صرفه اقتصادی پرورش ماهی مورد مطالعه می توان تا 25 درصد کنجاله آفتابگردان را جایگزین پودر ماهی در ترکیب جیره نمود.
    کلید واژگان: کنجاله آفتابگردان, آرد ماهی, ماهی سفید, عملکرد رشد}
    Reza Rajabenejad, Seyed Mohammad Salavatian *, Hasti Zarahi, Mohammad Reza Ramzani Mamodani, Akbar Pourgholami Moghaddam
    The present study was performed to investigate the effect of replacing fish meal with sunflower meal in the diet and its effect on the growth performance and biochemical compositions of Rutilus frisii fingerlings. For this purpose, 240 specimens with an average weight of 1.14±0.8 g and an average total length of 5.03±0.3 cm in 12 tubs with a density of 20 in each and in four different treatments of 0 (control), 25, 50, and 75% sunflower meal with food ration formulated with the same percentage of protein, fat and energy levels were tested for eight weeks. In the parameters of food conversion factor, protein efficiency rate, growth factor, weight gain, length increase, average daily growth, survival percentage, final length, initial and final weight, no significant differences were observed (P>0.05), but in terms of mean status coefficient, a significant difference was observed (P<0.05). Also, the analysis of fish carcass analysis parameters showed that there was no significant difference between the treatments in terms of carcass moisture percentage (P>0.05), but in terms of ash percentage, protein percentage and carcass fat percentage, there was a significant difference was observed (P<0.05). The results showed that different levels of replacing sunflower meal with fish meal have no negative effect on the growth performance of R. Frisii. Therefore, to reduce the cost of feed production and economic efficiency of the studied fish breeding, up to 25% of sunflower meal can be replaced with fish meal in the diet composition.
    Keywords: Sunflower meal, Fish meal, Rutilus frisii, growth performance}
  • محمد صیاد بورانی، علیرضا ولی پور*، محمود بهمنی، عادل حسینجانی، شهرام بهمنش، سیامک باقری، سلطنت نجار لشگری، جواد دقیق روحی

    انتخاب گونه ماهیان سردآبی مناسب و بررسی عملکرد رشد آنها در پرورش ماهی در قفس در دریای کاسپین بسیار مهم و ضروری است. در این مقاله دستاوردهای حاصل از تحقیق انجام شده برای ارزیابی عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchoryncus mykiss)  و ماهی آزاد دریای کاسپین(Salmo trutta caspius)  در سواحل گیلان ارایه گردید. نتایج نشان دادند که ماهی قزل آلای رنگین کمان در منطقه کیاشهر از میانگین 8/19±3/98 گرم به میانگین 5/203±8/1149 گرم در یک دوره 5/4 ماهه رسیدند. همچنین اگرچه پرورش ماهیان قزل آلا از وزن اولیه حدود 100 گرم مناسب بود، ولی با توجه به محدودیت های دمایی برای این ماهی در دریای کاسپین، معرفی  اوزان بالاتر آن می تواند طول دوره ی پرورش را کاهش دهد. ماهی آزاد دریای کاسپین پرورش یافته در قفس های شناور نیز در منطقه جفرود در یک دوره 5/4 ماه از دی تا اردیبهشت ماه از میانگین وزن 98/1±14/120 به  08/82±5/632 گرم و در منطقه آزاد انزلی در یک دوره 2 ماهه از دی تا اسفند از 28/15±7/212 به 54/76 ± 81/508  گرم رسیدند که نشان از رشد مطلوب این ماهی در این منطقه داشت.

    کلید واژگان: ماهیان سردآبی, عملکرد رشد, قفس, دریای کاسپین, گیلان}
    Mohammad Sayyad Bourani, Alireza Valipour*, Mahmoud Bahmani, Adel Hosseinjani, Shahram Behmanesh, Siamak Bagheri, Saltanat najjarlashgari, javad daghigh roohi

    It is very important and necessary to choose the appropriate cold water fish species and check their growth performance in cage fish farming in the Caspian Sea. The results showed that the rainbow trout in Kiashahr region reached an average of 98.3±19.8 to 1149.8±203.5 grams in a period of 4.5 months. Also, although the breeding of salmon from the initial weight of about 100 grams was suitable, but considering the temperature limits for this fish in the Caspian Sea, the introduction of higher weights can reduce the length of the breeding period. Caspian Sea salmon reached in Jaffroud region from the average weight of 120.14±1.98 to 632.5±82.08 grams in a period of 4.5 months from January to May, and in Anzali free zone from 212.7 ± 15.28 to 508.81 ± 76.54 grams in a period of 2 months from January to March in floating cages, which shows the favorable growth of this fish in this region.

    Keywords: cold water fish, growth performance, cage, Caspian Sea, Guilan}
  • حجت جعفریان*، ملیحه براتی قلعه شیری، ضیاء کردجزی، حسین آدینه، محمد فرهنگی

    سیستم بیوفلاک از جمله فن آوری های جدیدی است که در طول سالیان اخیر کاربردهای زیادی در پرورش متراکم و نیمه متراکم آبزیان داشته است. از مهم ترین مزایای این سیستم کاهش مصرف آب و افزایش میزان تولید در واحد سطح بدون نیاز به سیستم بیوفیلتر با تکیه بر حضور باکتری های هتروتروف است. این آزمایش به مدت 45 روز با 120 قطعه بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) با میانگین وزنی 07/2±18/15 گرم انجام شد. بچه ماهیان به شکل تصادفی در 4 تیمار هر کدام با 3 تکرار تقسیم شدند. یک تیمار بدون تغییر در نسبت کربن به نیتروژن ولی با تعویض آب به عنوان گروه شاهد (A) انتخاب شد. در تیمارهای بعدی بچه ماهیان با سیستم بیوفلاک حاوی منابع کربنی آرد ذرت (B)، آرد گندم (C) و آرد جو (D) پرورش داده شدند. در پایان دوره، شاخص های کیفی آب، میزان رشد و نرخ ترشح نیتروژن متابولیکی بین تیمارهای مختلف مقایسه شد. بر اساس نتایج به دست آمده شاخص های کیفی آب بین تیمارهای بیوفلاک نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (05/0p<). شاخص های رشد به طور معنی داری در تیمارهای بیوفلاک ارتقاء یافت (05/0p<). بالاترین میزان رشد و کمترین ضریب تبدیل غذایی در سیستم بیوفلاک حاوی آرد جو ثبت شد (05/0p<). نرخ ترشح آمونیاک و اوره در تیمارهای بیوفلاک نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بالاتر بود (05/0p<). بالاترین نرخ ترشح آمونیاک و اوره در تیمار بیوفلاک حاوی آرد جو ثبت شد (05/0p<). در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده می توان این چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از آرد جو به عنوان منبع کربن در سیستم بیوفلاک برای پرورش ماهی کپور معمولی قابل استفاده است. استفاده از این منبع کربن علاوه بر بهبود شاخص های کیفی آب در ارتقاء رشد بچه ماهیان کپور معمولی در سیستم بیوفلاک نیز موثر خواهد بود.

    کلید واژگان: بیوفلاک, کیفیت آب, عملکرد رشد, سلامتی, کپور معمولی}
    Malihe Barati Ghaleshiri, Zia Kordjazi, Hosein Adineh, Mohammad Farhangi

    Biofloc system is a new technology that used in intensive and semi intensive aquaculture systems. The main advantage of this system is reducing the water use, along with increasing the intensity of production based on heterotrophic bacteria than autotrophic bacteria. The fish were divided into 4 groups in 3 replicates. The first group (A) was reared in normal culture situation as a control. In subsequent treatments, juvenile were rearing in a biofloc system containing various carbon sources, including: maize flour (B), Wheat flour (C) and barley flour (D) as different treatments. One hundred and twoenty fingerlings of common carp with initial average body weight of 15.18±2.07g introduced into the experimental treatments and cultured for 45 days. At the end of the experiment, water quality, growth preformance, and metabolic nitrogen excretion rates compared among treatments. Based on the results, water quality improved among all biofloc treatments compared to the control group (p<0.05). Growth indices significantly improved in all biofloc treatments (p<0.05). The highest growth rate and the lowest feed conversion ratio were recorded in the biofloc system containing barley flour (p<0.05). Ammonia and urea excretion in biofloc treatments were significantly higher than the control group (p<0.05). The highest ammonia and urea excretion rates were recorded in the biofloc treatment containing barley flour (p<0.05). Therefore, it was concluded that the use of barley flour as a carbon source in the biofloc system can be used for rearing of common carp. The use of this carbon source, in addition to improving of water quality, is effective in promoting the growth of common carp in the biofloc system..

    Keywords: Biofloc, Water quality, growth performance, Healthy, Common carp}
  • ایمان ناصری فرد، ابراهیم ستوده، امین اوجی فرد، وحید مرشدی*، شیرین حامدی

    مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات درجه حرارت های مختلف آب و نرخ های غذادهی بر عملکرد رشد، ترکیب شیمیایی لاشه، شاخص های خونی و ترکیبات بیوشیمیایی خون ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) انجام شد. در این آزمایش سه سطح درجه حرارت 20، 27 و 33 درجه سانتی گراد و دو نرخ غذادهی بیومس (5/2 درصد) و سیری در 6 تیمار با سه تکرار به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 8 قطعه ماهی سی باس با میانگین وزنی 24/0±55/99 گرم به صورت تصادفی به تانک های با آبگیری  200 لیتری منتقل و غذادهی ماهیان با استفاده از غذای کنسانتره تجاری انجام شد. در پایان دوره آزمایش عملکرد رشد، شاخص های خونی و ترکیبات شیمیایی لاشه ماهیان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این برسی نشان داد نرخ غذادهی بیومس (5/2 درصد) و سیری تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد و تغذیه این ماهی ندارند (05/0<P). با این حال سطوح مختلف درجه حرارت تاثیر معنی داری بر این شاخص ها نشان دادند (05/0>P). میانگین وزن نهایی ماهیان پرورش یافته در درجه حرارت 33 درجه و تغذیه شده در سطح بیومس نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود، هر چند این اختلاف نسبت به گروه نگهداری شده در درجه حرارت 27 درجه و تغذیه شده در حد سیری اختلاف معنی داری نشان نداد. در بین پارامترهای خون شناسی اندازه‏گیری شده فقط تعداد گلبول‏های قرمز تغییرات معنی‏داری را در بین تیمارها نشان داد (05/0>P). برخی از ترکیبات بیوشیمیایی خونی اندازه گیری شده مثل تری گلیسیرید، گلوکز و کلسترول به طور معنی داری تحت تاثیر درجه حرارت آب و نرخ های غذادهی قرار گرفتند (05/0>P). فعالیت آنزیم های کبدی در پلاسمای ماهیان پرورش یافته در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نداشتند (05/0<P). میزان پروتیین و چربی لاشه ماهیان با افزایش درجه حرارت افزایش یافت، به طوریکه گروه نگهداری شده در درجه حرارت 33 درجه سانتیگراد بالاترین مقدار این ترکیبات شیمیایی را داشتند (05/0P<). در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد درجه حرارت های بالای 27 درجه برای پرورش این گونه بهینه تر بوده و نرخ های غذادهی بیومس و سیری در این محدوده درجه حرارتی تاثیر قابل ملاحظه ای بر عملکرد رشد و سلامتی این ماهی ندارد.

    کلید واژگان: درجه حرارت, نرخ غذادهی, عملکرد رشد, سی باس آسیایی, خلیج فارس}
    Iman Naserfard, Ebrahim Sotoudeh, Amin Oujifard, Vahid Morshedi*, Shirin Hamedi

    This study aimed to investigate the effects of different temperatures (20, 27 and 33 °C) and two feeding rates (2.5 % biomass per day and satiation) on growth performance, body composition, hematology and blood biochemistry of Asian sea bass (Lates calcarifer). For this purpose, 8 fish with an average initial weight of 99.55 ± 0.24 g were randomly transported to 200 liters tanks (6 treatments with three replicates) and fish feeding was done using a commercial feed for 6 weeks. At the end of the experiment, the growth performance, blood indices and chemical composition of fish carcasses were measured. The results of this study showed that the feeding rate of biomass (2.5%) and satitation had no significant effects on growth performance and nutrition of this fish (P<0.05). However, different levels of temperature showed a significant effect on these indices (P <0.05). The average final weight of fish grown at 33 °C and fed at the biomass level was higher than other treatments, although this difference was not significantly different from that of the stored group at 27 °C. Among the hematology parameters, the number of red blood cells showed significant changes among treatments (P<0.05). Plasma biochemical parameters such as triglyceride, glucose and cholesterol level were significantly affected by water temperature and feeding rates (P <0.05). The activity of liver enzymes in plasma was not significantly different in different treatments (P <0.05). The protein and lipid content of fish carcasses increased with increasing temperature so that the group stored at 33 °C had the highest protein and lipid content (P <0.05). In general, the results of this study showed that temperatures above 27 °C are more optimal for this species and the feed rates of biomass and satiation have no significant effect on the growth and health performance of this fish in this temperature range.

    Keywords: Temperature, Feed rate, Growth performance, Asian Sea Bass, Persian Gulf}
  • فاضل ظهیری*
    استفاده از آنتی بیوتیک در غذای موجودات آبزی پرورشی برای کاهش بیماری های عفونی یا تقویت عملکرد رشد انجام می شود. در سال های اخیر، استفاده پیشگیرانه از آنتی بیوتیک ها مورد انتقاد قرار گرفته است که در نهایت منجر به ممنوعیت تولید و پروش موجودات پرورشی توسط بسیاری از کشورها شده است. با توجه به محدودیت های فعلی در استفاده از آنتی بیوتیک، یک نیاز اساسی برای ارزیابی گزینه ها وجود دارد. اسیدهای آلی و یا نمک های آن ها یک جایگزین بالقوه برای جلوگیری از استفاده و ترویج بیش از حد آنتی بیوتیک ها و نیز به عنوان مکمل غذایی و مواد ضدمیکروبی، اخیرا مورد توجه بسیاری از محققان و پرورش دهندگان قرار گرفته است. این مطالعه مروری با تاکید بر تاثیرات اسیدهای آلی بر رشد، استفاده به عنوان مواد مغذی، در دسترس قراردادن مواد معدنی، بهبود فلور روده و مقاومت در برابر بیماری در ماهیان دریایی می باشد. بسیاری از مطالعات گزارش کرده اند که برخی از اسیدهای آلی می توانند به طور قابل توجهی عملکرد رشد و سلامت ماهی را افزایش دهند که این نتایج ارایه شده، به نظر می رسد به گونه های آبزیان، نوع و غلظت اسیدهای آلی و شرایط محیط پرورشی مورد استفاده بستگی دارد.
    کلید واژگان: اسیدهای آلی, آبزی پروری پایدار, عملکرد رشد, پاسخ ایمنی}
    Fazel Zahiri *
    The use of antibiotics in the diet of farmed aquatic organisms is done to reduce infectious diseases or enhance growth function. in recent years, the preventive use of antibiotics has been criticized, which has ultimately led to a ban on the production and breeding of farmed organisms by many countries. given the current limitations on antibiotic use, there is a fundamental need to evaluate options. organic acids or their salts, a potential alternative to preventing the overuse and promotion of antibiotics as well as dietary supplements and antimicrobials, have recently been considered by many researchers and breeders. this study emphasizes the effects of organic acids on growth, use as nutrients, availability of minerals, improvement of intestinal flora and disease resistance in marine fish.many studies have reported that some organic acids can significantly increase the growth performance and health of fish, and these results, depending on the aquatic species, the type and concentration of organic acids and the conditions of the farming environment use depends.
    Keywords: organic acids, sustainable aquaculture, Growth performance, Immune response}
  • پریا اکبری*، محسن علی، امین غلامحسینی، زهرا امینی خویی

    این مطالعه به بررسی عملکرد رشد و ترکیب اسیدهای چرب میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) تغذیه شده با سطوح مختلف عصاره جلبک دونالیلا (Dunaliella salina) پرداخته است. پست لارو میگوها با متوسط وزن 01/0±86/0 گرم با 3 نوع رژیم غذایی حاوی 5/0، 1و 5/1 گرم عصاره جلبک دونالیلا بر کیلوگرم غذا و رژیم غذایی شاهد (فاقد عصاره) به مدت 60 روز تغذیه شدند (مجموعا 4 تیمار و هر تیمار 3 تکرار). بهترین درصد وزن بدست آمده (35/21 ±38/141 درصد)، ضریب رشد ویژه (55/0 ±69/1 درصد) و میزان کارایی پروتئین (42/0 ±79/2 درصد) در میگوهای تغذیه شده با 1 گرم عصاره جلبک دونالیلا بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. در رژیم های حاوی 5/0 و 1 گرم عصاره جلبک دونالیلا بر کیلوگرم غذا میزان اسیدهای چرب چند زنجیره غیر اشباع به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0>p). میزان آراشیدونیک اسید (6- n4: 20)، لینولییک اسید (6- n2: 18) و دیکوزا هگزانوییک اسید (3- n6: 22) در میگوهای دریافت کننده 5/0 و 1 گرم عصاره جلبک دونالیلا بر کیلوگرم غذا به طور معنی دار بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0>p). از اینرو، استفاده از عصاره جلبک دونالیلا در سطح 1 گرم بر کیلوگرم غذا برای بهبود عملکرد رشد و ترکیب اسیدهای چرب بدن در میگوی پاسفید غربی پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, جلبک دونالیلا, ترکیب اسیدهای چرب, میگوی پاسفید غربی}
    Paria Akbary*, Mohsen Ali, Amin Gholamhosseini, Zahra Amini Khoei

    This study investigated the growth performance and fatty acid composition of Western whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei) fed with different levels of Dunaliella salina extract (DE) PL with an average weight of 0.86 ± 0.01g were fed with 3 types of diets containing 0.5, 1.5 and 1.5 g DE /kg diet and control diet (without DE) for 60 days. (A total of 4 treatments and 3 repetitions per treatment). The best weight gain (141.38 ± 21.35%), specific growth ratio (1.69 ± 0.55%) and protein efficiency ratio (2.79± 0.42%) were observed in shrimp fed with 1 g/kg of DE diet. In diets containing 0.5 and 1 g DE/kg feed, poly unsaturated fatty acid (PUFA) value significantly increased (p<0.05). Arachidonic acid (C20:4n-6), linoleic acid (C20:2n-6) and Docosahexaenoic acid (C22:5n-3) levels of shrimp receiving at 0.5 and 1 g DE/kg feed level were significantly higher than those fed with control diet(p<0.05). In conclusion, the incorporation of extract from D.salina 1 g/kg doses improves function of growth and fatty acid composition of body in L. vannamei shrimp.

    Keywords: Growth performance, Dunaliella salina, Fatty acid composition, Litopeneaus vannamei}
  • مریم میربخش*، مهزاد برنجی، ژاله مهاجری برازجانی، بابک قائدنیا، محمدعلی نظاری

    در دهه اخیر استفاده از خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک ها مورد توجه پرورش دهندگان آبزیان قرار گرفته و یکی از موارد مورد توجه روش افزودن پروبیوتیک ها به خوراک آبزیان از جمله میگو می باشد. در این پژوهش، اثربخشی روش های مختلف آماده کردن جیره خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل بر  عملکرد رشد میگوی سفید غربی مورد مقایسه قرار گرفت. بدین منظور پست لاروهای میگو در هشت تیمار آزمایشی با پروبیوتیک تک سل (دوز های 106 ، 107 و  108 واحد تشکیل دهنده کلونی در هر کیلوگرم (CFU kg-1) به دو صورت جیره های حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت و جیره های حاوی پروبیوتیک اسپری شده بر پلت و جیره فاقد پروبیوتیک (شاهد)، به مدت 40 روز در تانک مورد تغذیه قرار گرفتند. تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک عملکرد بهتری در نرخ رشد ویژه، نرخ رشد نسبی، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه های شاهد نشان دادند (05/0>p). بیشترین افزایش شاخص های رشد در تیمار پروبیوتیک اسپری شده بر پلت با دوز CFU kg-1 108 مشاهده گردید که با تیمارهای حاوی پروبیوتیک مخلوط شده در پلت اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). نتایج این پژوهش نشان داد که خوراک فراسودمند حاوی پروبیوتیک بومی تک سل صرف نظر از دوز و روش آماده سازی جیره منجر به بهبود شاخص های رشد و بازماندگی در میگوی سفید غربی می شوند و دوزهای CFU kg-1 107 و 108 دارای بیشترین اثر بود.

    کلید واژگان: خوراک فراسودمند, پروبیوتیک بومی, میگوی سفید غربی, عملکرد رشد, جیره غذایی}
    Maryam Mirbakhsh*, Mahzad Berenji, Zh. Mohajeri Borazjani, Babak Ghaednia, MohammadAli Nazari

    In recent years, the use of probiotics has been considered as an ecological preventive approach to aquaculture, because of the perilous consumption of antimicrobials for humans and the environment, the use of alternative methods is increasing. In this study, we compared the efficacy of different methods of preparation of functional food containing native probiotic Takcell® on the growth performance of juvenile western white shrimp. For this purpose, post larvae of shrimps were fed in 8 experimental treatments in two ways: probiotic Supplemented and sprayed diets at doses of 108, 107, and 106 CFU kg-1 and probiotic-free diets for 40 days in tanks. All probiotic fed- diets showed better performance in relative growth rate, specific growth rate, survival rate and feed conversion ratio compared to control groups (p<0.05). The highest activity of growth indices was observed in spray treatment at a dose of 108 CFU kg-1. There was no significant difference with complementary diets (p>0.05). The results of this study showed that functional food containing native probiotic Takcell®, regardless of doses and preparation methods, resulted in improvement of growth and survival indices in western white shrimp, and the dose of 108 and 107 CFU kg-1 had the highest effect.

    Keywords: Functional food, Native probiotics, Western white shrimp, Growth performance, Food diet}
  • علیرضا افشاری، ایمان سوری نژاد*، احمد قرایی، سید علی جوهری، زهرا قاسمی

    آهن و مس دو عناصر کم نیاز ضروری یا ریزمغذی هستند که در بسیاری از فرایندهای حیاتی بیولوژیکی، آنزیم های کلیدی و سیستم ایمنی نقش مهمی ایفا می کنند. در مطالعه حاضر اثرات تغذیه با منابع مختلف مکمل آهن و مس بر عملکرد رشد و برخی شاخص های خون شناسی ماهی سفیدک سیستان Schizothorax zarudnyi با میانگین وزنی 45/0± 97/23 گرم بررسی شد. تیمارهای غذایی طی 60 روز تحقیق شامل ماهیان تغذیه شده با (1) جیره شاهد فاقد هرگونه مکمل مس و آهن، (2) جیره حاوی 150 میلی گرم در کیلوگرم مکمل آهن معدنی، (3) جیره حاوی 3 میلی گرم در کیلوگرم مکمل مس معدنی، (4) جیره حاوی 150 و 3 میلی گرم در کیلوگرم مکمل آهن و مس معدنی، (5) جیره حاوی 150 میلی گرم در کیلوگرم مکمل نانوذره آهن، (6) جیره حاوی 3 میلی گرم در کیلوگرم مکمل نانوذره مس و (7) جیره حاوی 150 و 3 میلی گرم در کیلوگرم مکمل نانوذره آهن و نانوذره مس بودند. نتایج نشان داد که افزودن آهن و مس به جیره غذایی باعث بهبود شاخص های رشد و خون شناسی در مقایسه با شاهد می گردد و اشکال نانویی آهن و مس، خصوصا استفاده توام آنها موثرتر از اشکال معدنی آنها عمل می کند به طوریکه ماهیان تیمار هفت بهترین نتایج را در مقایسه با دیگر تیمارها از نظر شاخص های عملکرد رشد و تغذیه نشان دادند (05/0<p). همچنین ماهیان تیمار هفت بالاترین مقادیر را در کلیه شاخص های خون شناسی نشان دادند و شاخص های هماتوکریت و هموگلوبین و تعداد کل گلبول قرمز این تیمار با سایر تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار نشان داد. شاخص های MCV و MCH تیمار هفت نیز دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد بود (05/0<p). در جمع بندی نتایج به دست آمده از این تحقیق، افزودن هم زمان دو نانوذره آهن و مس منجر به بهبود بیشتر شاخص های رشد و خون شناسی ماهی سفیدک سیستان نسبت به افزودن جداگانه و اشکال معدنی آن ها می گردد.

    کلید واژگان: ماهی سفیدک سیستان, نانوذرات آهن و مس, عملکرد رشد, خون شناسی}
    Alireza Afshari, Iman Sourinejad*, Ahmad Gharaei, Seyed Ali Johari, Zahra Ghasemi

    Iron and copper are two essential trace elements or micronutrients that play important roles in many vital biological processes, key enzymes and the immune system. In this study, the effects of feeding with different sources of iron and copper supplements on growth performance and some blood parameters of Schizothorax zarudnyi with an average weight of 23.97 ± 0.45 g were investigated. Within 60 days of study, dietary treatments were included fish fed with: 1) the basal diet without any copper and iron supplement, 2) diet containing 150 mg of mineral iron supplement per kg of diet, 3) diet containing 3 mg of mineral copper supplement per kg of diet, 4) diet containing 150 mg of mineral iron supplement and 3 mg of mineral copper supplement per kg of diet, 5) diet containing 150 mg of iron nanoparticles supplement per kg of diet, 6) diet containing 3 mg of copper nanoparticles supplement per kg of diet, 7) diet containing 150 mg of iron nanoparticles supplement and 3 mg of copper nanoparticles supplement per kg of diet. The results showed that supplementing diet with iron and copper improves the growth and blood parameters compared with the control; and iron and copper nanoparticles especially simultaneous use of them (treatment 7), act more effectively than their mineral forms; as the fish in treatment 7 showed the best growth and feeding results compared with the other treatments. Fish in treatment 7 also showed the highest values in all blood parameters and there were significant differences in hematocrit, hemoglobin and total amount of erythrocyte indices compared with the other treatments. MCV and MCH indices in treatment 7 exhibited significant difference compared with the control (P<0.05). According to the results of this study, simultaneous use of two nanoparticles of iron and copper leads to the improvement of growth and blood indices of Sistan’s loach more effectively than their separate supplementation or their mineral forms.

    Keywords: Sistan’s loach, Iron, copper nanoparticles, Growth performance, Hematology}
  • نسرین عبدالرحمن*، هاژاو مراد، نازنین حسن، هاوان سلیمان، هیوار سالح
    در این آزمایش اثر پودر حاوی جوانه جو و جلبک کلرلا به عنوان پربیوتیک بر شاخص های رشد و فلور میکروبی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به این علت انجام شد تا شرایط طبیعی تغذیه ماهی کپور مورد ارزیابی قرار گیرد. اثر سطوح مختلف این مواد در جیره غذایی در یک دوره 84 روزه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بکار گیری این مواد در جیره اثر معنی داری را در شاخص های رشد  مانند وزن نهایی، رشد ویژه و زیست توده ماهی در هنگام بر داشت دارد. میزان وزن وزن انفرادی ماهیان از 23/34 گرم در تیمار های 1، 2، 3، 4 و 5 به ترتیب به 54.26 ± 0.034، 56.77 ± 0.052، 62.32 ± 0.053،59.58 ± 0.074 و 66.93 ± 0.090 گرم در پایان آزمایش رسید. این مقدار در جیره در تیمار 5 که دارای 20 درصد پودر جوانه جو بود بیش از تیمار های حاوی 5 و 10 درصد جلبک و 10 درصد پودر جوانه جو بود. اختلاف معنی داری در ضریب تبدیل غذایی و کارایی پروتئین در بین جیره های حاوی 5 درصد کلرلا و 10 درصد پودر جوانه جو مشاهده نشد. با افزایش میزان کلرلا در جیره و تا حد 10 درصد مقدار باکتریهای دستگاه گوارش افزایش یافت و با کتریهای انترو باکتر  Enterobacteriaceae  بیشتری نسبت به کنترل و دیگر تیمار ها داشتند. میزان باکتری های کل در جیره شاهد از سایر تیمار ها بیشتر بود، ولی باکتریهای انترو باکتر  Enterobacteriaceae  در جیره حاوی پودر جوانه جو بیشتر از سایر تیمار ها بود و در جیره T5 میزان کلی فرم در عضله و دستگاه گوارش بیشتر از سایر تیمار ها بود و کلی فرم کمتری در جیره T3 حاوی 10 درصد کلرلا دراین بخش ها دیده شد.
    کلید واژگان: کلرلا, جوانه زنی به سختی, عملکرد رشد, استفاده از خوراک, تعداد باکتری ها, تعداد انتروباکتریاسه ها, ماهیچه ها, روده, Cyprinus carpio}
    Nasreen Abdulrahman *, Hazhaw Murad, Nazenine Hasan, Havan Sleman, Hevar Salih
    This experiment was carried out to evaluate the effect of adding of Microalgae Chlorella and Germinated Barely Powder in diet on growth performance microbiological counts of common carp. The study was assigned to depend on using of natural products as back to nature in fish feeding. The effect of adding microalgae Chlorella and germinated barely powder in common carp Cyprinus carpio diets with different levels for 84 days and the results revealed a significant role of both additives in each of fish Final wt., Wt. Gain, Specific and relative growth rate. No significant differences observed in FCR, the FER was higher significantly in control, T2 with 5 % Chlorella and T4 with 10 % Germinated barely. The total Bacterial and Enterobacteriaceae count/ CFU was increased in the additives treatments with increasing the levels, the T3 with 10 % Chlorella was higher than control and other treatments were 192.5 and 150 respectively. The control treatment without any addition was higher significantly in Total Bacterial count /CFU in common carp intestine samples, the T4 with 10 % Germinated barely was higher in Total Enterobacteriaceae count/CFU in fish Intestine samples. The highest Coliform bacteria in fish muscles and intestine recorded in T5 and the lowest in T3.
    Keywords: Chlorella, Germinated Barely, growth performance, Feed utilization, Total bacterial count, Enterobacteriaceae count, muscle, Intestine, Cyprinus carpio}
  • حجت جعفریان*، شمس الله کوهساریان، رحمان پاتیمار، حسین آدینه

    این مطالعه باهدف بررسی تاثیراستفاده ازپربیوتیک تجاری ایمکس اولترادر رژیم غذایی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchusmykiss) برعملکردرشد،شاخص‌های خون‌شناسی وپاسخ ایمنی غیر اختصاصی انجام شد. ماهیان با وزن اولیه 2/14 ± 18/03گرم در 12 قفس توری با ابعاد1×0/6×0/6 متر مکعب در 4 استخر بتنی ذخیره شدند. چهارجیره آزمایشی (هر یک با 3 تکرار) حاوی ایمکس اولترادرسطح0 (شاهد)، 1 (T1)، 2 (T2) و 3 (T3) گرم در کیلوگرم غذای پایه به‌مدت 45 روز مورد آزمایش قرارگرفت. ماهیان تغذیه شده با 2 گرم پربیوتیک به‌طورمعنی‌داری ازوزن نهایی،افزایش وزن ونرخ رشد ویژه بالاتری در مقایسه باگروه شاهدبود (P <0.05). از نظرپارامترهای خون‌شناختی؛گلبول‌های قرمز،هموگلوبین وهماتوکریت در ماهیان تغذیه شده با 2 گرم در کیلوگرم پربیوتیک در تیمارT2افزایش معنی‌داری داشت. در پایان آزمایش،پارامترهای ایمنی سرم همچون مقادیر پروتئین کل، گلوکز و فعالیت لیزوزیم در ماهیان تغذیه شده با ایمکس اولترا دربین تیمارهاتفاوت معنی‌داری نداشت. نتایج بدست آمده نشان دادکه می‌توان از 2 گرم ایمکس اولترا به‌عنوان یک ماده پربیوتیکی مفیدبرای بهبودعملکردرشدوپاسخهای هماتو-ایمونولوژیکی درپرورش ماهی قزلآلای رنگین کمان استفاده شود.

    کلید واژگان: ایمکس اولترا, عملکرد رشد, خون شناسی, ایمنی, ماهی قزل آلای رنگین کمان}
    Shamsollah Kohsaryan, Rahman Patimar, Hossein Adineh

    This study aimed to evaluate the effects of using A-Max Ultra commercial prebioticin rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) diet on the growth performance, hematological indices, and innate immune responses. Fish with initial weight of 18.03 ± 2.14 g were stocked into 12 Cage in dimensions a 0.6×0.6×1 m3 in four concrete ponds. Four experimental feeds (triplicate) contained A-Max Ultra at levels of 0.0 (control), 1.0 (T1), 2.0 (T2), and 3.0 (T3) g k-1 were tested for 45 days. Fish fed prebiotic of 2 gk-1 had significantly higher final body weight, weight gain, and specific growth rate when compared to the control group (P<0.05). Among hematological parameters, red blood cells (RBCs), hemoglobin (Hb), and hematocrit (HCT) were significantly increased in fish fed 2 gk-1 of prebiotic in T2. At the end of the experiment, serum immune parameters of those fish fed A-Max Ultra including total protein and glucose content, lysozyme activity were not significant difference among all treatments. The obtained results revealed that 2 g k-1 A-Max Ultra could be used as a beneficial prebiotic to improve the growth performance and haemato-immunological responses in rainbow trout culture.

    Keywords: A-Max Ultra, growth performance, hematological, Immunity, Oncorhynchus mykiss}
  • ابراهیم ستوده*، زینب اسحاق نژاد، رعنا بهادری، سید حسین مرادیان

    در مطالعه حاضر اثرات عصاره های ماکروجلبک های سارگوسوم (Sargassum cristaefolium) و گراسیلاریا (Gracilaria pygmaea) بر عملکرد رشد و شاخص های خونی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. قزل آلای رنگین کمان (با میانگین وزن اولیه 23/0 گرم) به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه تغذیه شده با جیره شاهد (جیره پایه فاقد عصاره)، و سه گروه تغذیه شده با جیره حاوی 500 (mg/kg) عصاره ماکروجلبک سارگوسوم (SA)، جیره حاوی 500 (mg/kg) عصاره ماکروجلبک گراسیلاریا (GL) و جیره حاوی 250 (mg/kg) عصاره ماکروجلبک سارگوسوم و 250 (mg/kg) عصاره گراسیلاریا (SA+GL) انجام شد. غذادهی ماهیان به صورت دستی و روزانه در 4 نوبت و در حد سیری انجام شد. تعویض آب روزانه و قبل از اولین وعده غذایی صورت گرفت و آزمایش به مدت 8 هفته انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص های رشد مانند میانگین وزن نهایی، نرخ رشد ویژه (SGR)، افزایش وزن (WG)  و فاکتور وضعیت (CF)  در میان گروه های مختلف تفاوت معنی داری ندارد 05/0>P. شاخص کبدی در ماهیان تغذیه شده با جیره های شاهد و حاوی سارگوسوم به طور معنی داری بالاتر بود 05/0<P. در بین شاخص های خونی میزان هموگلوبین در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی گراسیلاریا به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. در بین ترکیبات بیوشیمیایی خون نیز میزان تری گلیسیرید در گروه تغذیه شده با جیره شاهد نسبت به گروه های تغذیه شده با جیره های حاوی سارگوسوم و ترکیبی از سارگوسوم و گراسیلاریا بالاتر بود 05/0<P. در مجموع می توان بیان کرد افزودن عصاره های ماکروجلبک های سارگوسوم و گراسیلاریا در جیره قزل آلای رنگین کمان اثرات قابل ملاحظه ای بر عملکرد رشد و تغذیه و شاخص های خونی این ماهی ندارد.

    کلید واژگان: عملکرد رشد, مکمل غذایی, تغذیه, جلبک های قهوه ای, جلبک های قرمز, قزل آلای رنگین کمان}
    Ebrahim Sotoudeh*

    this experiment was carried out to investigate the effects of supplementing two macroalgae Sargassum cristaefolium and Gracilaria pygmaea extracts in feed on some growth indices, hematology and blood constituents of juvenile rainbow trout (Onchorhynchus mykiss). Rainbow trout were randomly divided into four groups: a control group was fed with basal diet, and three treated groups fed with basal diet supplemented with 500 (mg/kg) S.cristaefolium (SA), 500 (mg/kg) G.pygmaea (GL) and 250 (mg/kg) S.cristaefolium + 250 (mg/kg) G.pygmaea (SA+GL) for 8 weeks. The fish were fed 4 times by hand to apparent visual satiation and water was changed every day. Results showed that growth factor such as final fish weight, specific growth rate (SGR), weight gain (WG) and condition factor (CF) were not significantly different among treated groups (P > 0.05). Hepatosomatic index (HSI) was significantly higher in fish fed control or SA diets (P < 0.05). Among the blood parameters, hemoglobin levels in fish fed diet containing gracilaria was significantly higher than the control group (P < 0.05). Among the biochemical composition of blood, group fed the control diet had higher triglycerides level compared to the groups fed diets containing sargassum or a mix of sargassum and gracilaria (P < 0.05). These results indicated that dietary supplementation of sargassum and gracilaria extracts in rainbow trout feed had not significant impacts on growth performance and blood parameters of this fish.

    Keywords: Growth performance, Dietary supplement, Nutrition, Brown algae, Red algae, Rainbow trout}
  • مهدی سهراب نژاد، محمد سوداگر*، محمدرضا قمی، محمد مازندرانی

    در مطالعه حاضر، تاثیر جایگزینی پودر ماهی با کنجاله سویا بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و باکتری های اسید لاکتیک روده فیل ماهیان جوان مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با 9 جیره (40 درصد پروتئین خام) که در آن سطح جایگزینی کنجاله سویا  با آرد ماهی 0% (کنترل)، 40% و 80%  سطح  مولتی آنزیم افزوده شده 0، 01/0% و 02/0% بود، به مدت 12 هفته تغذیه شدند. افزودن پودر سویا در جیره منجر به کاهش رشد گردید به طوری که ماهیان در تیمار با سطح جایگزینی 80 درصد کنجاله سویا  با آرد ماهی دارای کم ترین وزن نهایی و بالاترین ضریب تبدیل غذایی بودند، در تیمارهای بدون کنجاله سویا غلظت بالاتر آنزیم (2 گرم در کیلوگرم) منجر به متوسط وزن نهایی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری گردید. نتیجه مشابه زمانی که کنجاله سویا به میزان 40 درصد جایگزین پودر ماهی شد، ایجاد گردید که نشان دهنده تاثیر مثبت آنزیم در سطح بالاتر بر عملکرد رشد بوده است. با این وجود، تفاوت بین وزن نهایی ماهیان در جیره های مختلف با یکدیگر معنی دار نبود (05/0 > p). ماهیان تغذیه شده با جیره های افزوده شده با 0 و 40 درصد پودر سویا حاوی 2 گرم در کیلوگرم آنزیم دارای بیشترین درصد پروتئین لاشه بوده اند (05/0 > p). مقدار چربی لاشه ماهیان بین 08/11 درصد تا 74/11 درصد بوده و تفاوت بین تیمارها مشاهده گردید. پروفیل اسید های چرب لاشه تحت تاثیر تیمارهای غذایی قرار گرفت. ماهیان تغذیه شده با جیره کنترل و تیمارهای حاوی آنزیم (بدون افزودن سویا) و همچنین تیمارهای شماره 4 و 5 (حاوی 0 و 1 گرم در کیلوگرم آنزیم و 40 درصد سویا) دارای بیشترین میزان اسید های چرب امگا-3 و ایکوزاپنتانوییک اسید بودند. جیره حاوی 80 درصد سویا بدون افزودن آنزیم دارای کم ترین میزان اسید های چرب امگا-3، اکوزا پنتانویک اسید و دکوزا هگزانوییک اسید بود (جیره 7). جیره های آزمایشی سبب افزایش معنی دار تعداد باکتری های لاکتوکوکوس لاکتیس، لاکتوباسیلوس کارواتوس، لاکتوباسیلوس پلانتاروم، پدیکوکوس پنتاساسیوس، مجموع باکتری های هوازی و بی هوازی گردیدند. بالاترین مقدار باکتری های یاد شده در تیمار حاوی 80 درصد پودر سویا جایگزین پودر ماهی و 2 گرم آنزیم در کیلوگرم اتفاق افتاد. نتیجه این مطالعه نشان داد که کنجاله سویا بهمراه مکمل آنزیمی در سطح 2 گرم در کیلوگرم می تواند تا 40 درصد جایگزین پودر ماهی در جیره غذایی فیل ماهیان پرورشی گردد.

    کلید واژگان: کنجاله سویا, عملکرد رشد, اسیدهای چرب, باکتری های اسیدلاکتیک روده, فیل ماهی}
    Mehdi Sohrabnezhad, Mohammad Sudagar*, MohamadReza Ghomi, Mohamad Mazandarani

    In this study, the effects of replacing fish meal with soybean meal on growth performance, feed efficiency, body composition, fatty acid profile and gut lactic acid bacteria of beluga sturgeon, Huso huso. Nine diets were formulated (40% crude protein) in which soybean meal was replaced by fish meal at 0 (control), 40 and 80% supplemented and with three multi-enzyme level 0, 1 or 2 g/kg of Kemin multi-enzyme. Fish were fed on experimental diets for 12 weeks at 1% body weight. Addition of soybean meal decreased growth performance and the effect was more pronounced when with increasing levels of soybean meal (P<0.05) and minimum final weight occurred at 80% of fish meal replaced by soybean meal. Body fatty acid composition was affected by dietary treatments. Fish fed the control diet; diets with enzyme supplementation (without the addition of soybean meal) as well as diets 4 and 5 (40% soybean meal; 0 or 1 g/kg enzyme) had the highest n-3 and eicosapentaenoic acid. In contrast, soybean meal at an inclusion level over 40% negatively influenced n-3 fatty acid. The lowest content of eicosapentaenoic acid and docosahexaenoic acid and n-3 fatty acid was observed in fish fed diets with 80% soybean meal without the inclusion of enzyme (treatment 7). Addition of soybean meal at both 40 and 80% replacement level regardless of enzyme supplementation increased the number of gut Lactococcus lactis, Lactobacillus carvatus, Pediococcus pentaseceous, Lactobacillus plantarum, total aerobic counts and total anaerobic counts. The highest number of bacterial counts occurred in diet containing 80% soybean meal with 2 g/kg enzyme (treatment 9) (P<0.05). The results of this study indicated that soybean meal with enzyme supplementation at 2 g/kg can substitute 40% for fish meal in commercial diets of great sturgeon.

    Keywords: Soybean meal, Growth performance, Fatty acids, Gut lactic acid bacteria, Beluga}
  • پریا اکبری*

    پروبیوتیک ها، به عنوان مکمل غذایی میکروبی زنده هستند که با ایجاد تعادلدر جمعیت میکروبی روده نقش موثری در رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی میزبان دارند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف مخمر Saccharomyces cerevisiae بر عملکرد رشد، ترکیب شیمیایی بدن و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی کفال خاکستری، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار شامل جیره‎های غذایی حاوی 106×1، 106×3 و 106×5 (سلول در گرم غذا) و شاهد (جیره پایه بدون مخمر) انجام شد. ماهی ها با میانگین وزنی 65/0± 56/5 گرم به صورت تصادفی در 12 مخزن فایبرگلاس با تراکم 20 قطعه در هر مخزن توزیع و به مدت 60 روز با جیره‎های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که جیره‎ غذایی حاوی 106×5  سلول مخمر در گرم غذا، بر میزان افزایش وزن بدن (57/13±36/240 درصد)، وزن نهایی (55/1±28/19گرم)، کارایی پروتئین (56/0±01/10 درصد) و بقاء (5/1±40/94 درصد) اثرات مثبت و معنی داری نسبت به گروه شاهد و تیمار106× سلول در گرم غذا داشت (05/0>p). همچنین بیشترین میزان فعالیت آنزیم‎های پروتئاز (52/13±50/362 واحد بر میلی گرم پروتئین) و آمیلاز (70/17±50/199 واحد بر میلی گرم پروتئین)  در جیره‎ غذایی حاوی 106×5  سلول درگرم غذا مشاهده شد (05/0>p). این مطالعه نشان می‎دهد که استفاده از مخمر S. cerevisiae (106×3 و 106×5 سلول در گرم غذا) می‎تواند دارای اثرات مثبتی بر عملکرد رشد، کارایی تغذیه، ترکیب شیمیایی بدن و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی کفال خاکستری باشد.

    کلید واژگان: کفال خاکستری, Saccharomyces cerevisiae, عملکرد رشد, آنزیم گوارشی, ترکیب شیمیایی بدن}
    Paria Akbary*

    Probiotics, as a live microbial dietary supplement, play an important role in the growth and activity of the host digestive enzymes by balancing the gut microbial population.The present study  was conducted with 4 treatments and 3 replications including diets containing 1×106, 3×106 and 5 ×106 (cell/ g feed) and control (basal diet without yeast) to evaluate the effect of different levels of dietary supplementation of  Saccharomyces cerevisiae on growth performance, body biochemical composition and digestive enzymes activities of grey mullet, Mugil cephalus. The fish (5.56±0.65 g)  were  randomly  allocated  into  12  fiberglass tanks at a density of  20 individuals  per  tank  with  three  replicates  for  each treatment  and fed  with the experimental diets for 60 days. The results indicated that the  diet  at  5×106  yeast cells/ g( significantly improved  weight gain (240.36±13.57%), final weight (919.28±1.55), protein efficiency (10.01± 0.56%) and survival (94.40±13.57%) compared  to  the  control  and treatment 2 (p<0.05). Also, the highest activity of amylase (199.50±17.70 U/mg protein) and protease (362.50±13.52 U/mg protein) were observed in 5×106  yeast cells/ g  diet (P<0.05). This study shows that the use of S. cerevisiae 3×106 and 5 ×106 yeast cell/ g feed can have positive effects on growth performance, feed utilization, body chemical composition and digestive enzymes activities of M. cephalus.

    Keywords: Grey mullet, Saccharomyces cerevisiae, Growth performance, Digestive enzyme, Body chemical composition}
  • رضاقلی تبار، ولی الله جعفری*، محمد مازندرانی

    به منظور بررسی اثرات عصاره آویشن در کپور معمولی، تعداد 180ماهی با میانگین وزنی (063/0±84/10) گرم به چهار تیمار و با 3 تکرار و 15 قطعه ماهی در هر تکرار به طور تصادفی تقسیم شده و با جیره های حاوی صفر، 5/0، 1، و 2 درصد عصاره گیاه آویشن به مدت 70 روز تغذیه شدند. در پایان دوره 30 قطعه ماهی از هر تیمار به مدت 12 ساعت تحت تنش شوریppt  13 قرار گرفته و مورد بررسی خون شناسی قرار گرفتند. به این منظور خون گیری در زمان های قبل از تنش، 6، 24 و 72 ساعت پس از تنش انجام شد. در این بررسی افزودن عصاره گیاه آویشن در مدت پرورش، اثر معنی داری بر شاخص های رشد نداشت (05/0>P). در بررسی های خون شناسی هماتوکریت بعد از تنش شوری افزایش معنی داری در تیمارهای شاهد وتیمار 5%  نسبت به قبل از تنش شوری نشان داد (05/0<P). هماتوکریت خون در72 ساعت بعد ازتنش شوری در تیمار1 و 2% با شاهد اختلاف معنی دار داشت (05/0<P). مقدار هموگلوبین 6 ساعت پس از تنش شوری، فقط در تیمارهای تغذیه شده با عصاره آویشن افزایش معنی داری را نسبت به قبل از تنش شوری نشان داد (05/0<P). در میزان گلبول سفید و قرمز خون و نیز مقادیر اندیس های خونی (MCV، MCH وMCHC) قبل و بعد تنش شوری بین تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0>P). بر اساس نتایج بررسی حاضر افزودن عصاره آویشن در سطوح 5/0، 1 و 2 درصد جیره تاثیری در شاخص های رشد و نیز فراسنجه های خونی ماهی کپورمعمولی  در مواجهه با استرس شوری نداشت.

    کلید واژگان: ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio), عصاره ی آویشن, عملکرد رشد, فراسنجه های خونی, استرس شوری}
    Reza Gholi Tabar, Valiollah Jafari*, Mohammad Mazandarani

    In order to survey on effects of  dietary Thyme (Thymus vulgaris) extract on common carp 180 Fish with average weight of 10.84±0.063 were divided into four groups  with three replicates (each replicate with 15 fihs), and fed with different levels of dietary Thyme extract including 0, 0.5, 1 and 2 % for 70 days. At the end of rearing period 30 fish from each group were exposed to 13 ppt sea salt for 12 hours and were studied for hematological parameters. In this regard, sampling were done in times of  before salinity stress and 6, 24, 72 hours post salinity stress from caudal peduncles.  In this study supplementary thyme extract in food has no effects on growth performance after rearing period (P>0.05). in hematological study, after salinity stress hematocrit levels in treatments 0.5 % was increased compared to control group (p<0.05). And so hematocrit value in fish of treatments 1% and 2% groups were calculated significantly higher compare with control,  72 h post salinity stress (p<0.05). Hemoglobin levels just in the treatment groups were significantly increased after salinity stress  (p<0.05).The white blood cells (WBC)  and red blood cell (RBC)counts and so hematological indices (MCV, MCH, MCHC value) had no significant difference among all studied fish (P>0.05). Totally in this study supplementary 0.5, 1 and 2 % dietary thyme extract has no effect on growth performances and hematological parameters in common carp in salinity stress situation.

    Keywords: Common carp (Cyprinus carpio), Thyme extract, hematological parameters, Growth, salinity strss}
  • مرضیه حیدریه*، نجمه شیخ زاده
    در مطالعه حاضر تاثیرات کاربرد کاتشین موجود در چای سبز از طریق تغذیه بر عملکرد رشد، متابولیسم و برخی از پارامترهای موکوسی بافت پوست در ماهی کاراس معمولی (Carassius carassius) ارزیابی گردید. تعداد 72 ماهی سالم با میانگین وزنی36/0 ± 03/8 گرم به طور تصادفی به 2 تیمار با 3 تکرار  و گروه شاهد (در هر گروه 12 ماهی) تقسیم شدند. ماهیان به مدت 45 روز با 2 سطح 100 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم خوراک مورد تغذیه قرار گرفتند. پس از بررسی اختلاف معنی داری در عملکرد رشدی بین 2 گروه تیمار و گروه شاهد مشاهده نشد (05/0 <P). برخی پارامترهای سرمی شامل گلوکز، تری گلیسیرید و میزان کلسترول کل در هر تیمار نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشتند (05/0 >P). پارامترهای ایمنی موکوسی، به طور ویژه لیزوزیم و آلکالین فسفاتاز فعالیت بالاتری را در هر دو تیمار نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0 >P). میزان فعالیت آنزیم پروتئاز تنها در دوز 500 میلی گرم کاتشین در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی دار داشت (05/0 >P). براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق می توان بیان نمود که کاتشین موجود در چای سبز به ویژه دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم خوراک می تواند بر بهبود پارامترهای ایمنی موکوسی بافت پوست در ماهی کاراس معمولی تاثیرگذار باشد.
    کلید واژگان: ماهی کاراس معمولی, کاتشین موجود در چای سبز, عملکرد رشد, ایمین موکوسی, پارامترهای بیوشیمیایی}
    Marzieh Heidarieh *, Najmeh Sheikhzadeh
    The present study was performed to evaluate the effects of diets supplemented with green tea catechin on growth performance, metabolism, and some mucosal immune parameters in crucian carp (Carassius carassius). Seventy-two healthy fish with mean weight 8.03 ± 0.36 g were randomly distributed into three treatment groups with three replicates in each group and 12 fish in each aquarium. Fish in treatment groups were administrated with 100 and 500 mgkg-1 catechin for 45 days. Results showed that growth performance did not change in treatment groups compared to the control group (P>0.05). Serum biochemical parameters including glucose, triglyceride, and total cholesterol levels in both treatment groups decreased with respect to the control group (P<0.05). Mucosal immune parameters, namely lysozyme and alkaline phosphatase showed higher activity in both treatment groups compared to the control group (P<0.05). In contrast, protease activity increased in higher dose group in comparison with the control group (P<0.05). The results indicated that green tea catechin, especially at 500 mg kg-1, could exert beneficial effects on some biochemical parameters and skin mucosal immunity in crucian carp.
    Keywords: crucian carp, green tea catechin, Growth, mucosal immunity, Biochemical parameters}
  • حسین آدینه*، محمد هرسیج، محمد خادمی حمیدی، عافیه ناظر
    این مطالعه به منظور بررسی اثر متقابل سیستم پرورش (بیوفلاک و بدون فلاک) و افزودنی های غذایی (یوکا، کنوکارپوس، پالونیا و شاهد) بر عملکرد رشد و تغذیه، فعالیت های آنزیمی و کیفیت آب محیط پرورش میگو پاسفید انجام شد. میگوی پا سفید با میانگین وزن 07/0± 47/1 گرم و 37/0± 00/7 سانتی متر در 24 مخزن با حجم آبگیری 50 لیتر برای 30 روز ذخیره سازی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و هر یک با 3 تکرار بود که شامل؛ بیوفلاک+ 1% عصاره های گیاهی یوکا (BY)، کنوکارپوس (BCO) و پالونیا (BP)، شاهد (BC) و بدون بیوفلاک+ 1% عصاره های گیاهی یوکا (Y)، کنوکارپوس (CO) و پالونیا (P)، شاهد (C). تفاوت معنی داری بین پارامترهای تولید میگو در بین تیمارها وجود نداشت. بیشترین وزن (14/0± 66/4 گرم) و کمترین ضریب تبدیل غذایی (04/0± 92/0) برای میگوهای پرورش یافته در تیمار BCO  بدست آمد. بیشترین سطح آمیلاز، لیپاز و پروتئاز در تیمارهای Y و BY به دست آمد. عصاره گیاه یوکا در جیره غذایی منجر به کاهش آمونیاک شد. نتایج نشان داد که ازعصاره Conocarpus erectus برای تقویت رشد و از عصاره Yucca schidigera برای بهبود کیفیت آب می توان در سیستم بیوفلاک استفاده نمود.
    کلید واژگان: میگوی سفید غربی, عصاره های گیاهی, عملکرد رشد, شاخص های آنزیمی, سیستم بیوفلاک, کیفیت آب}
    Hossein Adineh *, Mohammad Harsij, Mohammad Khademi, Afieh Nazer
    This study was carried out to evaluate the combined effect of culture system (biofloc and no-biofloc) and dietary additives (control, Yucca schidigera, Conocarpus erectus and Paulownia fortunei) the feed and growth performance, enzyme activities and culture water quality of Litopenaeus vannamei. White leg shrimp with an average weight of 1.47 ± 0.07 g and 7.00± 0.37 cm were stocked into 24 tanks with 50 L capacity for 30 days. The experiment was based on a completely randomized design with 8 treatments by triplicate including; Biofloc +1% herbal extracts Yucca (BY), Conocarpus (BCO), Palonia (BP), Control (BC) and Without Biofloc+ 1% herbal extracts Yucca (Y), Conocarpus (CO), Palonia (P), Control (C). There were no significant differences in shrimp production parameters between treatments. The highest weight (4.66 ± 0.14 g) and the lowest feed conversion ratio (0.92 ± 0.04) were obtained for shrimp reared in BCO. The highest levels of amylase, lipase and protease are obtained in the Y and BY treatments. Yucca extract in the diet leads to a reduction in ammonia. The results showed that Conocarpus erectus extract could be used to enhance growth and Yucca schidigera extract to improve water quality in Bio-floc system.
    Keywords: Litopenaeus vannamei, herbal extracts, enzyme index, growth performance, Biofloc, Water quality}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال