ارزیابی شیوه پیوندی داروی تاموکسیفن با DNA به صورت تجربی و محاسباتی

 تاموکسیفن از گروه داروهای تعدیل کننده ی انتخابی گیرنده استروژن و از داروهای موثر در پیشگیری و درمان برخی از سرطان ها (مانند سرطان سینه) است. در این پژوهش، برهم کنش داروی تاموکسیفن با (دی ان ای) به صورت تجربی بررسی شد. همچنین، ساختار الکترونی سامانه مولکولی تاموکسیفن (در ابعاد اتمی) به صورت نظری با استفاده از نظریه اتم در مولکول (AIM) بررسی شد. 

ابتدا در بخش تجربی پژوهش، برهم کنش تاموکسیفن با دی ان ای با استفاده از تکنیک طیف سنجی (UV-vis) و روش هیدرودینامیکی ویسکومتری بررسی شد. سپس، در بخش نظری این پژوهش، با استفاده از روش های شیمی محاسباتی برخی از خواص سامانه مولکولی تاموکسیفن، مانند چگالی حالات الکترونی (DOS)، انرژی اوربیتال های مرزی (HOMO/LUMO) و انرژی پتانسیل الکترواستاتیک (ESP) و نقشه راه توزیع چگالی الکترونی و لاپلاسی آن مطالعه شد. 

این مقاله یک متاآنالیز با نمونه حیوانی است.

نتایج به دست آمده تکنیک طیف سنجی UV-vis و روش ویسکومتری نشان دهنده وجود اثرهایپرکرومیسم و هایپوکرومیسم است. به علاوه، نتایج آزمایشات به غلظت داروی تاموکسیفن وابسته بود و در نوع پیوند شدن آن با دی ان ای تاثیر داشت. همچنین، تحلیل مطالعات محاسباتی روی داروی تاموکسیفن بیانگر این موضوع است که سازوکارهای توزیع بار و انرژی محلی در سامانه مولکولی تاموکسیفن نقش بسزایی در چگونگی پیوند این دارو با دی ان ای دارد.

بر اساس نتایج تجربی حاصل از طیف سنجی UV-vis و ویسکومتری و همچنین با توجه به خواص الکترونی ارتعاشی سامانه مولکولی تاموکسیفن مشخص شد که داروی تاموکسیفن با بیشتر جایگاه های دی ان ای دارای برهم کنش قابل ملاحظه است.