ارزیابی ظرفیت برد منابع آب در شرایط تغییر اقلیم با استفاده از رویکرد شبیه سازی - بهینه سازی؛ مطالعه موردی: حوضه آبریز طشک - بختگان

امروزه منابع آب به عنوان یکی از بحرانی ترین منابع طبیعی و مسئله آب به عنوان یکی از جدی ترین چالش های جامعه بشری قرن 21 تبدیل شده است. مفهوم ظرفیت برد منابع آب جهت پاسخگویی به این نگرانی ها و استفاده بهینه از منابع آب ایجاد شده است. در مطالعه‏ی حاضر تلاش شده با استفاده از رویکرد شبیه‏سازی - بیهنه سازی، ظرفیت برد منابع آب در یک حوضه پایلوت با در نظرگیری مولفه‏های اقتصادی، زیست‏محیطی و منابع آبی در دوره‏ تاریخی (2014 - 1985) و در شرایط تغییر اقلیم (2045 - 2015) مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا از ابزار ارزیابی آب و خاک (SWAT) و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. به منظور ارزیابی تغییر اقلیم در این مطالعه از خروجی های سه مدل گردش عمومی جو تحت سناریوهای RCP 2.6, 4.5, 8.5، استفاده شده‏ است. نتایج بیانگر این است که توانایی پشتیبانی منابع آب به واسطه‏ی نوسانات اقلیمی و تغییر اقلیم در دوره مورد بررسی (2045 - 1985) روند نزولی داشته است. از طرف دیگر بارگذاری بر منابع آبی به واسطه‏ی افزایش سطح زیر کشت افزایش یافته است. کاهش توانایی پشتیبانی منابع آب در کنار افزایش بارگذاری بر منابع آب سبب وارد شدن آسیب های جدی به منابع آب و محیط زیست حوضه شده است از این میان می توان به خشک شدن کامل دریاچه های حوضه اشاره کرد. در راستای مصرف متناسب با ظرفیت برد تحت بدبینانه‏ترین و خوش‏بینانه‏ترین سناریو در شرایط تغییر اقلیم با شرایط مدیریت فعلی حوضه، نیاز به کاهش درآمد ناخالص بخش کشاورزی به ترتیب با مقادیر 44/44 و 30 درصد می‏ باشد.