رمز کیهانی گاو و نقش آن در نظام اسطوره ای در حوزه فرهنگی زاگرس و میان رودان

گاو نماد جنگاوری و قدرت و عنصر مذکر است که با حمایت از نیروی حیات مانند آتش، خون، گیاه (زندگی)، شراب و... مشخص می شود. این کارکرد در نظام هستی شناختی کهن منطقه نقشی بنیادین دارد و نظام های پدرتباری (اجاق)، آتشکده های پادشاهی و آیینی، و ساختارهای اجتماعی و قدرت سیاسی جامعه بر اساس آن بنا می شود. شاخ، فلزات، ابزارهای نبرد، خیش (چنگک) و آذرخش ابزارها و نمادهای آن در مقابل دشمن، مرگ و نابودی است. در اساطیر میان رودان که با شخصیت های ایندر، اگنی، اش، انلیل و ایزد سین مشخص می شود، این حیوان در منطقه مورد مطالعه نماینده ساختار فرهنگی و نمادین دوران پیشاکشاورزی است و علوم پیشگویی و تکنولوژی های وابسته به خواص عناصر مادی، مربوط به کارکردهای آن با پرداخت های اسطوره ای آن درهم تنیده شده است. در این تحقیق مشخص شد که نمادپردازی این حیوان در کارکرد دوم در ساختار سه بخشی ارایه شده توسط ژرژ دومزیل قرار می گیرد که مهمترین نماد در این ساختار است. داده های این مطالعه حاصل پژوهش های میدانی در کردستان و منابع مکتوب و کتابخانه ای است.