بررسی رابطه بین به کارگیری فناوری اطلاعات با یادگیری سازمانی کارکنان در فرماندهی انتظامی استان گیلان

یکی از ابزارهایی که از آن به عنوان ابزاری برای رشد و توسعه دانش سازمانی یاد شده است و یادگیری سازمانی را میسر ساخته است، فناوری اطلاعات می باشد؛ لذا هیچ سازمانی هرگز به طور کامل یک سازمان یادگیرنده نیست و یادگیری سازمانی تحت تاثیر عوامل گوناگونی از جمله فناوری اطلاعات است. در این پژوهش سعی شده است تاثیرات به کارگیری مولفه های فناوری اطلاعات اعم از جمله سخت افزار، نرم افزار، شبکه و داده ها بر یادگیری سنجیده شود و چارچوب نظری تحقیق براساس مطالعات کتابخانه ای برگرفته از نظریه مدل لویز و مرکادور و متاثر از نظریه های هابر و پارسونز طراحی گردیده است. روش تحقیق از نوع میدانی و جامعه آماری متشکل از کارکنان نیروی انتظامی استان گیلان در سال 1392 می باشد. روش نمونه گیری از نوع خوشه ای چند مرحله ای است که از یگان های مختلف انتخاب شده و سپس برابر حجم نمونه آماری (به تعداد 357 نفر) به صورت تصادفی در محیط های صفی و ستادی مورد بررسی قرار گرفته است. پس از جمع آوری و استخراج داده ها از طریق نرم افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفته است و در تحلیل داده ها از روش آماری پیرسون و کندال بی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین مولفه های فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و پیشنهاد می شود برای بالندگی، روزآمدی و موفقیت در ماموریت های سازمانی نیروی انتظامی باید توجه بیشتری به فناوری اطلاعات صورت گیرد.