بررسی عوامل موثر بر طول مدت ارتکاب مجدد جرم با استفاده از مدل مخاطرات متناسب کاکس

 امروزه استفاده از تحلیل بقا برای بررسی مدل های طول مدت در اکثر مطالعات علمی انجام می گیرد. یکی از کاربردهای مهم تحلیل بقا، بررسی مدل های طول مدت ارتکاب مجدد جرم در جرم شناسی است که تاکنون در ایران مورد استفاده قرار نگرفته است. لذا با توجه به ضرورت و اهمیت بالای پیش بینی ارتکاب مجدد جرم و تحلیل مدل آماری طول مدت، در این مطالعه 209 نفر از زندانیان آزاد شده به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در طول دو سال بعد از آزادی مورد مطالعه قرار گرفتند. متغیر های کمکی عبارتند از سن، وضعیت تاهل، مهارت شغلی، سطح تحصیلی، نوع جرم، مدت حبس در آخرین بازداشتی و تعداد بازداشتی های قبلی. متغیر وابسته طول مدت ارتکاب مجدد جرم است. روش های ناپارامتری کاپلان-مایر و نیمه پارامتری مدل مخاطرات متناسب کاکس برای داده ها به کار برده شد. سه مدل کاکس برای بررسی عوامل موثر بر خطر ارتکاب مجدد جرم اعمال شد. نتایج مدل ها نشان داد که متغیرهای سن، وضعیت تاهل و نوع جرم معنی دارند. به این صورت که با افزایش سن طول مدت ارتکاب مجدد جرم افزایش می یابد. افراد متاهل طول مدت ارتکاب مجدد جرم کوتاه تری دارند و زندانیان با جرایم مهم نسبت به سایرین خطر ارتکاب مجدد به جرم بیشتری دارند. در مدل سوم، اثر متقابل وضعیت تاهل و نوع جرم نیز معنی دار شد. نتایج این مطالعه می تواند به شناسایی افرادی که در کوتاه مدت خطر ارتکاب مجدد جرم دارند و زمان هایی که ممکن است در آن زمان ها اقدام به ارتکاب مجدد جرم نمایند، کمک کند. همچنین می تواند در تصمیم گیری های قضایی نسبت به فرد محکوم و اولویت بندی مجرمان، موثر باشد.