رابطه حرمت خود و کمال گرایی ناسازگار با اعتیاد به کار در بین کارکنان بهداشت و درمان : نقش واسطه ای نشخوار فکری

اعتیاد به کار وضعیتی است که با پیامدهای فردی و اجتماعی مختلف ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای نشخوار فکری در رابطه بین حرمت خود و کما گرایی ناسازگار با اعتیاد به کار بود.

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کارکنان بهداشت و درمان بیمارستا ن های دولتی شهر تهران در سال 1399 بود که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه تعدد 316 نفر انتخاب شدند. داده ها با مقیاس حرمت خود روزنبرگ (RSES)، مقیاس پاسخ نشخواری (RRS)، سیاهه اعتیاد به کار (WorkBAT)، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی (PNPS) گردآوری و با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد اثر مستقیم حرمت خود بر نشخوار فکری (44/0- =β، 001/0P<) و بر اعتیاد به کار (15/0- =β، 001/0P<) منفی معنادار بود. همچنین، اثر مستقیم کمال گرایی ناسازگار بر نشخوار فکری (37/0=β، 001/0P<)، اثر مستقیم کمال گرایی ناسازگار بر اعتیاد به کار (26/0 =β، 001/0P<) و اثر مستقیم نشخوار فکری بر اعتیاد به کار (28/0=β، 001/0P<) منفی معنادار است. نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد نقش واسطه ای نشخوار فکری در رابطه حرمت خود با اعتیاد به کار (12/0- =β، 01/0P<) و در رابطه کمال گرایی ناسازگار با اعتیاد به کار (10/0 =β، 01/0P<) معنادار است.

مطالعه حاضر بر نقش واسطه‌ای نشخوار فکری به عنوان یک مکانیسم شناختی مهم در رابطه بین عوامل شخصیتی و اعتیاد به کار تاکید دارد. یافته ها می تواند به جهت دهی پیشگیری ها و مداخلات هدفمند برای اعتیاد به کار در کارکنان بهداشت و درمان کمک کند. بنابراین، توجه به مکانسیم های شناختی ناکارآمد و اصلاح آنها می‌تواند روش مطلوبی برای کاهش اعتیاد به کار باشد.