اثر شش هفته تمرینات هوازی بر شاخص های التهابی و آسیب قلبی در رت های نر دیابتی نوع یک

بیماری قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک است و خطر قلبی عروقی حتی در بیماران دیابت نوع 1 با کنترل متابولیک خوب همچنان بالا است. هدف از این تحقیق تعیین اثر شش هفته تمرینات هوازی بر شاخص های التهابی و آسیب قلبی در رت های نر دیابتی نوع یک بود.

در این مطالعه ی تجربی، 19 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 200 -250 گرم) به طور تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی، شم، کنترل و سالم قرار گرفتند. در این مطالعه، القای دیابت نوع یک با تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین حل شده در بافر سدیم سیترات به روش درون صفاقی انجام شد. تمرین هوازی با شدت 50-60 درصدVO2max، 5 روز در هفته به مدت 6 هفته انجام شد. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام و بطن چپ قلب برداشته شد. سطح فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-α)، گیرنده ی آلفا -1 فعال کننده ی تکثیر پروکسی‏زوم (PGC-1α) و کراتین کیناز (CK) بافت قلب رت ها با استفاده از روش وسترن بلات اندازه گیری شد. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد که شش هفته تمرین هوازی منجر به کاهش معنی دار TNF-α و CK و افزایش معنی دار PGC-1α در بافت قلب موش های دیابتی نوع یک شد (001/0>P).

با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرینات هوازی می تواند به بهبود شاخص های التهابی و آسیب  قلبی در دیابت نوع یک کمک کند.