تفسیری از امر پیشینی کانت

پیشینی، مشخصه اصلی نظریه شناخت کانت است. او ضمن آنکه پیشینی را صوری و منطقی تلقی می کند، آنرا از پسینی متمایز و مفارق می نماید. اما هدف اصلی این مقاله، نشان دادن این نکته است که پیشینی هر چند مقدم است اما نمی تواند مستقل از پسینی باشد. نظریه ای که در این مقاله دنبال می شود این است که پیشینی در پسینی ریشه دارد و لذا در تجربه داده می شود و بنابراین نمی تواند بطور محض صوری و منطقی باشد. بدین منظور نخست تحلیل کانت را مطالعه می کنیم و سپس با توجه به هوسرل تلاش می کنیم نظریه مذکور را تقویت کنیم و برخی لوازم آنرا نشان دهیم.