بهبود فرآیند مدیریت پلهای بتنی جاده ای از طریق تعیین کارایی آنها با استفاده از روش تحلیلی پوششی داده هاDEA (مطالعه موردی استان زنجان)

امروزه تمامی مدیران در همه سازمانها خواستار استفاده بهینه از امکانات و ظرفیتهای موجود در بخشهای مختلف می باشند. بنابراین وجود مدلی به منظور ارایه بازخورد های عوامل مخرب در پلها با هدف بهبود مدیریت پلهای بتنی و دستیابی به ابزاری جهت برآوردن این نیاز مدیران، بسیار ضروری و منطقی به نظر می رسد. در راستای ضرورت فوق، پلهای بتنی جاده ای تحت نظر سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کشور به عنوان نمونه آماری انتخاب و با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) کارایی پلهای بتنی در مقایسه با هم مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا ضمن ارزیابی عملکرد پلها، پلهای کارا و نا کارا تعیین و عوامل موثر در ناکارایی آنها مشخص شود. جهت بررسی کارایی نهاده های مانند شرایط جوی و ترافیکی استفاده وستاده هایی شامل فاکتور خرابی سازه ای و بهره برداری با استفاده از مدل CCR ورودی محور از طریق نرم افزار DEA-Master مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که 35 پل از 384 پل بتنی جاده ای مورد سنجش در محورهای اصلی استان زنجان کارایی قوی دارند و متوسط کارایی این384 پل 0.98 از 1 است. همچنین پل کیلومتر 8 آزادراه زنجان قزوین از لحاظ تهداد دفعات مرجع شدن، کاراترین پل می باشد.