اثربخشی هیپنوتراپی شناختی بر خودکارآمدی مقابله ای و مولفه های تنظیم شناختی هیجان زنان مبتلا به چاقی

چاقی در دهه های اخیر به سطح همه گیر در مقیاس جهانی رسیده است. در مداخلات کاهش وزن، تاثیر عوامل روانشناختی بر رفتارهای خوردن باید مورد توجه قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی هیپنوتراپی شناختی بر خودکارآمدی مقابله ای، راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان در زنان مبتلا به چاقی بود.

پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود، که بر روی زنان چاق اهواز در سال 1399 انجام شد. 40 نفر به روش در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. داده ها با مقیاس استعداد هیپنوتیزم پذیری استنفورد (1962)، چک لیست تجارب زندگی، علایق و ارزش ها، پرسشنامه های خودکارآمدی مقابله ای چسنی و همکاران (2006) و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) جمع آوری و با روش های تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل واریانس اندازه های مکرر توسط نسخه 25 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.

نتایج نشان داد که هیپنوتراپی شناختی خودکارآمدی مقابله ای آزمودنی ها را افزایش داده (F=29/73, P≥0/001) و این تاثیر تا دوره پیگیری نیز ادامه یافته است (F=6/43, P≥0/03)، در راهبردهای سازگارانه تاثیر معنی دار نداشت؛ اما در راهبردهای ناسازگارانه با وجود عدم معنی داری در پس آزمون، در پیگیری تفاوت معنی داری ایجاد کرده است (F=4/47, P≥0/01).

هیپنوتراپی شناختی روشی موثر در افزایش خودکارآمدی مقابله ای و کاهش راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجان زنان مبتلا به چاقی است و می تواند در بهبود مسایل روانشناختی این افراد به کار گرفته شود.