بررسی ارتباط فرسودگی شغلی با رفتار رانندگی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

کارکنان بخش سلامت به دلیل فشارهای روحی و جسمی که در برخورد با بیماران مواجه هستند از فرسودگی شغلی رنج می برند که بر همه جنبه های رفتاری زندگی تاثیرگذار است. این پژوهش باهدف شناسایی تاثیر فرسودگی شغلی بر رفتار رانندگی بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی 1629 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. سپس کارکنان ابزار پژوهش را که شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلاچ و پرسشنامه رفتار رانندگی منچستر را تکمیل نموده و در مقیاس لیکرت مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج تحلیل فرسودگی شغلی میانگین، نمره خستگی عاطفی (2/72-2/22-6/5 درصد)، مسخ شخصیت (6/51-8/42- 6/0 درصد) و کفایت عملکرد فردی (8/31-8/21-4/46 درصد) را در شدت خفیف، متوسط و شدید نشان داد، ارتباط آماری معنی داری بین حیطه مسخ شخصیت با تخلفات غیرعمدی رانندگی (026/0 P=) بین اشتباهات مرتبط با رانندگی با کفایت عملکرد فردی (023/0 =P) و بین فرسودگی شغلی و رفتار رانندگی با متغیرهای جنسیت، نوبت کاری، ساعت کاری و گروه های تحصیلی وجود داشت. به طورکلی فرسودگی شغلی در زنان بالاتر از مردان است (05/0<P).

با برگزاری برنامه های آموزشی توانایی رانندگی کم خطر را در این افراد افزایش دهند. خدمات روانشناسی و مشاوره در سازمان ها تقویت گردد تا بدین وسیله توانایی انطباق با فشارهای روانی شغلی افزایش یابد و میزان ابتلای افراد به فرسودگی شغلی در درازمدت کاهش یابد.