ارزیابی عوامل پذیرش فناوری های جدید کشاورزی با گسترش جغرافیایی زمین های زراعی چالشی مقابل بهره وری

امروزه با کمک فناوری های نوین کشاورزی تلاش می شود تا بر میزان بهره وری محصول افزوده شود، برای نیل به این هدف، ضمن استفاده از فناوری های روز دنیا، اقدام به گسترش جغرافیایی زمین های کشاورزی می شود. اما صرف تکنولوژی نوین، و توسعه بی رویه زمین های زراعی، به خودی خود باعث افزایش بهره وری نمی شود، بلکه لازم است نیروی انسانی شاغل در آن صنایع، از فناوری های موجود استقبال کند و از آن استفاده نماید. لذا این تحقیق با هدف اصلی ارزیابی عوامل پذیرش استفاده از فناوری های نوین در صنعت کشاورزی انجام شده، و در صدد پاسخ به این پرسش اساسی هست که«چرا اغلب کشاورزان همچنان به کشت سنتی می پردازند و از شیوه تولید مدرن استقبال نمی کنند؟». برای این منظور، ضمن استعانت از نظریه های نوسازی دانیل لرنر و نظریات توسعه اسملسر، اقدام به جمع آوری داده ها با دو روش مصاحبه نیمه استاندارد و پرسشنامه کردیم. تجزیه تحلیل داده های کیفی با تکنیک ساختارگذاری(slt) و داده های کمی با نرم افزار spss انجام گردید. طی مراحل تحقیق، مصاحبه با 60 نفر کشاورز که در مسیر پایاب سدستارخان اهر فعالیت داشتند، انجام شد. نمونه گیری از نوع نظری و تا رسیدن به نقطه اشباع نظری ادامه یافت. بعد از استخراج 4 عامل(فردی-اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی- روانی و انگیزشی) و 13 مفهوم، مهم ترین عوامل پذیرش استفاده از فناوری های نوین کشاورزی، به ترتیب اولویت شامل: ناآگاهی کشاورزان، هنجارهای ذهنی، انتظار از مسیولین دولتی، هزینه های بالا، انتظار کلاس آموزشی از کارشناسان ترویج، سرمایه پولی و مالی، نوآوری در صنعت، استعداد و توانایی فردی کشاورز، اعتماد به نفس، بازاریابی، تحصیلات و تجربه، نوسازی روانی و احساس لذت می باشد.