سکوت علی بن ابیطالب (ع) بعد از رحلت پیامبر (ص) از دیدگاه حکیم ترمذی و سید حیدرآملی
امامت و جانشینی پیامبر9 از دیرباز محل منازعه کلامی بین شیعه و سنی بوده است. در این میان، سکوت امیرالمومنین7در مواجهه با ابوبکر و پرهیز ایشان از قیام مسلحانه از دلیل هایی است که اهل سنت به نفع خود به کار می گیرند. حکیم ترمذی در قرن سوم هجری قمری با تکیه بر همین دلیل، ردیه ای بر دیدگاه شیعه نگاشته است. او سکوت امیرالمومنین7 در برابر ابوبکر را نشانه رضایت ایشان می داند و قیام نکردن ایشان در عین برخورداری از قدرت و شجاعت را دلیل مشروع دانستن خلافت ابوبکر می داند. پس از او سید حیدر آملی در قرن هشتم هجری قمری، دلیل حکیم ترمذی را در رساله ای به نقد کشیده است. او با رویکرد کلامی، به معناشناسی شجاعت و قدرت می پردازد و اثبات می کند که سکوت امیرالمومنین7 از روی رضایت نبوده است. نگارنده در این مقاله، مدعای حکیم ترمذی را نقد و بررسی کرده و پاسخ سید حیدر آملی درباره معناشناسی شجاعت، تهور، جبن، قدرت و عجز را تقریر نموده؛ و به نقد استدلال حکیم ترمذی در رساله «الرد علی الرافضه» پرداخته و در نتیجه روشن ساخته است که سکوت امام منافاتی با اصل قدرت و اصل شجاعت امام ندارد.
امامت ، جانشینی پیامبر (ص) ، شجاعت ، قدرت ، عجز ، الرد علی الرافضه ، سکوت امیرالمومنین (ع)
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.