بررسی اثر لسیتین سویا در مقایسه با زرده تخم مرغ بر انجماد اسپرم اپیدیدیمی در سگ

استحصال اسپرم از ناحیه اپیدیدیم اجازه استفاده ماده ژنتیکی در پس از مرگ یا پس از برداشت بیضه از حیوانات با ارزش یا در معرض انقراض را می دهد.

هدف از این مطالعه بهبود دسترسی به سیستم انجماد اسپرم اپیدیدیم سگ بر اساس دوز مناسب لسیتین بود.

اسپرم اپیدیدیمی از بیضه های سگ های بالغ و سالم پس از اخته در مراکز درمانی دامپزشکی جمع آوری شد و به شش گروه تقسیم شدند: (گروه اول لسیتین 4/0٪ L0.4 ، گروه دوم لسیتین 8/0٪ L0.8 ، و گروه سوم لسیتین 2/1 % L1.2، گروه چهارم لسیتین 6/1 % L1.6، گروه پنجم لسیتین 2% L2و گروه شاهد زرده تخم مرغ 20٪ EY 20). قبل از انجماد، ارزیابی تحرک، رنگ آمیزی حیاتی ایوزین نیگروزین و HOST انجام شد و پس از یخ گشایی آزمایشات روی اسپرم به کمک روش های CASA ، HOST ، ایوزین نیگروسین، پتانسیل غشای میتوکندری (MMP) ، رادیکا ل های آزاد اکسیژن داخل سلولی (ROS). انجام شدند.

در نمونه های پس از یخ گشایی، تحرک کلی و نسبت اسپرم با یکپارچگی غشای پلاسما دست نخورده بر اساس آزمون HOS در همه گروه های تحت غلظت های مختلف لسیتین در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (P ≤ 0.05). BCF در همه گروه های تحت غلظت های مختلف لسیتین در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (P ≤ 0.05). با این وجود، تحرک پیش رونده، نسبت اسپرم زنده بر اساس آزمایش ایوزین-نیگروسین، VAP ، VSL ، VCL ، STR ، LIN و ALH در گروه های مختلف آزمایشی تفاوتی ندارند (P> 0.05). نسبت اسپرم با عیب مورفولوژیکی بین نمونه های تازه و منجمد و در بین گروه های مختلف آزمایشی تفاوت نداشت (0.05> P). پتانسیل غشای میتوکندری در گروه شاهد بیشتر از گروه لسیتین 4/0٪ بود (0.026 = P). نسبت اسپرم مثبت برای ROS در گروه شاهد کمتر از گروه لسیتین 4/0٪ بود (0.049 = P).

زرده تخم مرغ نسبت به اکستندر های مبتنی بر لسیتین برای انجماد اسپرم اپیدیدیمی سگ برتری داشت، و لستین سویا به عنوان جایگزین مناسب برای انجماد اسپرم اپیدیدمی سگ مناسب نبود.