مطالعه کارکرد انتقادی سه اثر در سینمای موج نوی فرانسه و سینمای خودبازتابی ایران

با توجه به اهمیت فهم صحیح موج نو سینمای فرانسه و تاثیر آن بر سینمای ایران، این پژوهش سعی دارد از طریق بررسی رویکرد انتقادی شش اثر در سینمای موج نو فرانسه و سینمای خود بازتابی ایران به خوانش دوباره و متفاوت این آثار دست یابد. می توان گفت سینما به عنوان مهمترین هنر تاثیرگذار که هر اندیشه و مفهومی را به تصویر می کشد، توانست موج جدیدی را با هدف پرداختن به واقعیات به عنوان "موج نو" که با هر گونه اقتباس، تقلید، تکرار و دروغ مخالف است، از آنجا که موج نوی سینمای فرانسه به خود بازتابی به عنوان پدیده "فراژانریی و فرارسانه ای" می پردازد که سعی دارد به شکل واضح و شفاف رمزگان و عناصر ساختاری خود را به نمایش بگذارد که مهمترین کارکرد آن کارکرد انتقادی است. با توجه به ماهیت موضوع پژوهش، نوع روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش های گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و ابزار دیگر این تحقیق مشاهده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که با توجه به احساس نیاز جهان به رویکرد جدید در سینما، سینمای انتقادی با ایجاد تردید در مخاطب نسبت به مسایل پیرامون و باورهایی که از گذشته در ذهن مخاطب بدون هیچ تفکری شکل گرفته است به رشد فردی جوامع کمک کرده است.