پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی بر اساس عواطف مثبت و منفی با نقش میانجی شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی در پرستاران بیماران کووید- 19

پرستاران مهم ترین نیروی انسانی در نظام سلامت هستند. با توجه به استرس پرستاری، ویژگی های عاطفی و شناختی در کیفیت زندگی زناشویی پرستاران نقش اساسی دارند. این پژوهش با هدف پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی بر اساس عواطف مثبت و منفی با نقش میانجی شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی در پرستاران بیماران کووید- 19 انجام شد.

روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پرستاران بیماران کووید 19 در سال 1400 در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند. به روش نمونه گیری تصادفی ساده 138 پرستار انتخاب و پرسشنامه های کیفیت زندگی زناشویی باسبی و همکاران (1995)، عواطف مثبت و منفی واتسون و همکاران (1988)، شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) را تکمیل کردند. داده ها با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه سلسله مراتبی تحلیل شدند.

بین عاطفه مثبت، شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی با کیفیت زندگی زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (01/0<p). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی در رابطه عاطفه مثبت و کیفیت زندگی زناشویی نقش میانجی معنادار دارند (01/0<p).

پرستاران دارای عاطفه مثبت بالا، حالت های هیجانی و عاطفی خوشایندی را تجربه می کنند و از زندگی شغلی و خانوادگی خود بیشتر لذت می برنند و کیفیت زندگی زناشویی بالایی را تجربه می کنند. ویژگی شفقت خود از طریق تجربه عواطف معطوف به خود و آگاهی از هیجان های خود و انعطاف پذیری شناختی از طریق افزایش توانایی فرد در دریافت تجارب عاطفی مثبت، نقش عاطفه مثبت را در پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی بیشتر تبیین می کنند. به منظور افزایش کیفیت زندگی زناشویی پرستاران، پیشنهاد می شود علاوه بر نقش عاطفه مثبت پرستاران، به تاثیر غیرمستقیم شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی آنان هم توجه شود و بوسیله آموزش و مشاوره، زمینه بهبود شفقت خود و انعطاف پذیری شناختی فراهم شود.