نظریه پردازی آسیب های اجتماعی ارائه یک پیشنهاد نظری از موضع اسلامی

در بحث نظریه پردازی آسیب های اجتماعی، هدف می تواند حل آسیب ها و یا مدیریت آسیب ها باشد. هدف این پژوهش این است که در نظریه پردازی های علوم اجتماعی موجود، هدف، مدیریت آسیب هاست نه حل آنها. بعکس، در نظریه پردازی اسلامی هدف، حل آسیب های اجتماعی است. معتقدیم که در این راه ضمن حل آسیب ها مدیریت آنان هم اتفاق می افتد. برای بررسی این ادعا و درک کم و کیف آن، اصل را بر اراده فردی و اجتماعی می گذاریم. کسانی که انحراف پیدا می کنند و در اصطلاحات علوم اجتماعی امروز هنجارهای فردی و یا اجتماعی را می شکند این کار را مبتنی بر اراده خویش انجام می دهد. در فرد و در جامعه قایل به سه سطح ارزش ها و اخلاق، علم و معرفت و رفتار هستیم. در هر یک از این سطوح و بین آنان انحراف در فرد، در جامعه و یا در بین فرد و جامعه می تواند راه یابد. اندیشمندان علوم اجتماعی غرب می کوشند که این سه سطح را در فرد، در جامعه و بین فرد و جامعه بر مبنای واحدی هماهنگ کنند، این کار منجر به مدیریت ناهنجاری می شود. در اندیشه اسلامی به علت اصل بودن توحید، نبوت و معاد، اصل بر هماهنگ شدن ناهماهنگی های فردی، اجتماعی و یا بین فرد و جامعه بر اساس اراده الهی است. به این ترتیب، آسیب هم مدیریت و هم حل می شود. در این پژوهش تلاش بر این است که با اتکاء به مفاهیم قرآنی موارد فوق را با استدلال منطقی بحث و نظریه پردازی کنیم.