بررسی و تحلیل تاثیر راهکارهای اجتماعی بر پیشگیری از سرقت مسلحانه

احساس امنیت یکی از اصلی ترین عوامل پایداری جامعه به شمار رفته و بدون آن، جامعه شهری، عرصه حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان نخواهد بود. همان گونه که در مسیله بهداشت و درمان اجتماعات انسانی موضوع پیشگیری از بیماری ها مقدم بر درمان آن ها می باشد و این مطلب به عنوان یک اصل ریشه ای پذیرفته شده است، در خصوص جرایم شهری نیز بدین گونه است یعنی جلوگیری و پیشگیری کردن از وقوع جرایم مقدم بر تمامی اقداماتی است.به همین منظور تحقیق حاضر با هدف شناسایی و ارایه راهکارهای پیشگیری از سرقت مسلحانه(مورد مطالعه استان بوشهر) صورت گرفته است.

در این تحقیق اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته به دست آمد. برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش الفای کرونباخ استفاده شد که پایایی پرسشنامه 94/0 به دست آمده است. در این تحقیق عامل راهکار اجتماعی، مرتبط با پیشگیری از سرقت مسلحانه آن ها وفق نظر کارشناسان و جامعه شناسان امر مورد بررسی قرار گرفت. روابط بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و همچنین میزان تاثیرگذاری متغیرها بر یکدیگر با استفاده از تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت و در پایان نیز اولویت بندی متغیر مستقل یاد شده بر حسب شدت تاثیرگذاری آن ها بر پیشگیری از شکل گیری سرقت های مسلحانه با استفاده از آزمون رتبه بندی فریدمن انجام شد. در این پژوهش به منظور بررسی و اجرای آزمون های آماری مذکور از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس استفاده گردیده است.

یافته های تحقیق نشان داد: که بین راهکارهای اجتماعی و پیشگیری از سرقت مسلحانه رابطه ای با ضریب 527/0 در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد. با توجه به یافته های به دست آمده می توان بیان نمود از نظر جامعه آماری شرکت کننده در پژوهش راهکارهای اجتماعی دارای اهمیت ویژه ای می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران ناجا با توجه به نظر خبرگان انتظامی و دانشگاهی در این زمینه به راهکارهای اجتماعی به طور ویژه توجه و در برنامه ریزی های سازمانی لحاظ نمایند