بررسی تاثیر ساخت وساز و معماری در پیشگیری وضعی از جرم در شهر بوشهر

تحت تاثیر دگرگونی های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سراسر جهان و وقوع انقلاب در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات و به موازات آن افزایش قابل ملاحظه ناهنجاری های اجتماعی در اکثر کشورها طی دهه های اخیر، دیدگاه های نوینی برای کنترل، پیشگیری و مقابله با بزه هکاری ها ارایه شده است. یکی از انواع راهبردهای پیشگیرانه از جرم،” پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی “است این نظریه، معتقد است که رفتار انسانی تحت تاثیر طراحی محیطی است که در آن زندگی می کند و تاکید دارد که با بهینه سازی محیط و ایجاد تصویری مثبت از محیط، می توان ارتکاب جرم در محیط را کاهش داد و یا از بین برد. پیشگیری محیطی از جرم، بر این مفهوم ساده مبتنی است که جرم تا اندازه ای پیامد فرصت های برخاسته از محیط است و در این صورت، باید دگرگونی محیط فیزیکی به منظور کاستن ارتکاب جرم امکان پذیر شود. در واقع هدف این مقاله، ارتقای سطح آگاهی صاحبان منزل، معماران و طراحان شهری در باره مفهوم پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی است که به دنبال افزایش امنیت، توسعه شهری و کاهش فرصت های مجرمانه حاصل می شود. بر همین اساس شهر بوشهر به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. طی بررسی های به عمل آمده، می توان چنین استنباط کرد که با توزیع متعادل کاربری های مختلف در سطح شهر از یک سو باعث افزایش نظارت اجتماعی در مناطق خلوت شهر و از سوی دیگر باعث کاهش تراکم بیش از حد جمعیت و فعالیت ها در بخش های متراکم شهر شد و بدین طریق می توان از بروز جرایم پیشگیری کرد.