بررسی تاثیر پارامترهای محیطی بر اکوسیستم های مانگرو با استفاده از تصاویر ماهواره ای

جنگل های مانگرو طی دو دهه اخیر در پی تغییرات الگو های پارامترهای اقلیمی با چالش های جدی مواجه شده اند. از این رو، پایش و بررسی مداوم این اکوسیستم ها در سطوح محلی و منطقه ای به منظور اولویت بندی اقدامات مدیریتی و فراهم کردن زیرساخت های مطلوب برای کاهش ویا جلوگیری از این تنش ها ضروری است. برای این هدف در این تحقیق، تغییرات جنگل های مانگرو با استفاده از تصاویر ماهواره ای (لندست 8)، داده های هیبریدی و هواشناسی از ایستگاه های زمینی هواشناسی در سطح منطقه خلیج فارس و دریای عمان بین سال های 2020-2013 ارزیابی شد. نتایج مطالعه حاکی از روند افزایش دمای سطح آب دریای عمان با 12/0 و خلیج فارس با °C 2/0 است. شوری سطح دریای عمان با روند سریع تری نسبت به خلیج فارس در حال افزایش است. در صورتی که متوسط شوری در خلیج فارس بیشتر است. از طرف دیگر، بر اساس شاخص NDVI سرعت تغییرات میزان کلروفیل گیاهان در اکوسیستم های مانگرو سواحل خلیج فارس بیشتر از دریای عمان مشاهده شد. میزان همبستگی بدست آمده بین NDVI با دمای هوا، بارش و دمای سطح آب نشان داد که این عوامل بیشترین تاثیرگذاری را بر روند تغییرات جنگل های مانگرو در کرانه های عمان و خلیج فارس داشته اند. با این حال، در مناطق مختلف این تاثیرپذیری متفاوت بود. مانگروهای واقع در منطقه قشم بیشترین تاثیرپذیری (با 8/0 R2 برای دمای هوا و 3/0 R2 با دمای سطح دریا) را از این عوامل داشته اند. سپس، جنگل های مانگرو در سواحل بوشهر بیشترین همبستگی را با این پارامترها نشان داده اند. اما این همبستگی در اکوسیستم های مانگرو سواحل چابهار کمتر بود.