تاثیر حلال های مختلف بر میزان درصد مهار رادیکال آزاد DPPH و فعالیت آنتی-اکسیدانی گیاهان دارویی بومی شهرستان جیرفت

در قرن حاضر، تحقیقات گسترده ای در مورد گیاهان دارویی انجام شده و داروهایی با منشا طبیعی افق های جدیدی را برای جامعه پزشکان، داروسازان و پژوهشگران گشوده است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر حلال های مختلف بر میزان درصد مهار رادیکال آزاد DPPH و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان دارویی بومی شهرستان جیرفت می باشد. در این پژوهش، شش گیاه دارویی بومی شهرستان جیرفت (آویشن، مرزه، نعناع فلفلی، کاکوتی کوهی، رزماری و بومادران) آزمایش شدند. عصاره گیری از قسمت های هوایی گیاهان با استفاده از حلال های متانول 80 درصد، اتانول 50 درصد، استون و هگزان (100 درصد) انجام شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی به روش 2 و 2 دی فنیل- 1- پیکریل هیدرازیل، درصد مهار رادیکال آزاد DPPH اندازه گیری شد. از بین حلال های موردمطالعه در هر شش گیاه، عصاره های استخراج شده با حلال متانول 80 درصد، بیشترین و حلال هگزان کمترین میزان جذب رادیکال آزاد بود. از بین گیاهان موردمطالعه، نعناع فلفلی در استخراج با هر چهار حلال (حلال متانول IC50:20.9 ppm، اتانول IC50:34ppm، استون  IC50:44.2ppm و هگزان IC50:49.19ppm) دارای کمترین IC50 و گیاه کاکوتی کوهی (حلال متانول IC50:1090.78ppm، اتانول IC50:1209.3ppm، استون  IC50:1439.23ppmو هگزان IC50:1898.7ppm) دارای بالاترین مقدار بود. همچنین نتایج نشان داد که تمامی شش گیاه دارویی مورد پژوهش، خواص ضدرادیکالی دارند و عصاره الکلی متانولی 80 درصد این گیاهان می توانند در صنایع مختلف به عنوان مواد آنتی اکسیدان طبیعی استفاده شوند.