پیش بینی رفتارهای پرخطر براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سیستم فعال ساز و بازدارنده مغزی-رفتاری

زمینه و هدف:

هدف پژوهش پیش بینی رفتارهای پرخطر براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سیستم فعال ساز بازدارنده مغزی-رفتاری بود.

پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شناسی توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان پسر مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور فریدن اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه رفتارهای پرخطر، سیستم فعال ساز بازدارنده رفتاری و تنظیم شناختی هیجان جمع آوری و به کمک نرم-افزار SPSS-24 به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد راهبرد شناختی تنظیم هیجان سازگارانه و ناسازگارانه با رفتار پرخطر به ترتیب رابطه منفی و مثبت معنی دار (P<0.001)  و سیستم فعال ساز و بازدارنده رفتاری با رفتارهای پرخطر رابطه مثبت معنی دار ضعیف داشتند. نتایج رگرسیون نشان داد که مجموعه خرده مقیاس های راهبرد تنظیم شناختی هیجان با ضریب همبستگی (r=0/176) و ضریب تعیین (R2=0/31) و سیستم های فعال ساز و بازدارنده رفتاری با ضریب همبستگی (r=0/204) و ضریب تعیین (R2=0/042) قادرند تغییرات رفتارهای پرخطر افراد را پیش بینی کنند.

نتیجه گیری: 

می توان گفت گرایش به رفتارهای پرخطر را می توان از طریق راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سیستم های فعال ساز بازدارنده رفتاری پیش بینی و کنترل کرد.