طراحی و تدوین مدل پیامدهای ارتباطی و شغلی اضطراب ناشی از پاندمی کووید 19 با نقش میانجی گری خود شفقت‎ ورزی در پرستاران بیمارستان های پذیرش ‎کننده بیماران کرونایی در شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف " طراحی و تدوین مدل پیامدهای ارتباطی و شغلی اضطراب ناشی از پاندمی کووید 19 و شناسایی نقش میانجی‎گری خودشفقت‎ورزی در پرستاران بیمارستان‎های پذیرش‎کننده بیماران کرونایی در شهر تهران" به انجام رسید. این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش گردآوری داده‏ ها، پژوهشی توصیفی - همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر پرستاران شاغل در بیمارستان‎های پذیرش کننده بیماران کرونایی دولتی شهر تهران بود. نمونه آماری برابر با 384 نفر بود که بر اساس روش نمونه‎گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و تحلیل معادلات ساختاری در بخش استنباطی در نرم افزار SPSS23 و AMOS بهره گرفته شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودشفقت‎ورزی ریس و همکاران، اضطراب چندبعدی بیماری‎های اپیدمیک درتاج و همکاران، دلبستگی شغلی شوفلی و همکاران و روابط بین‎فردی پیرس و همکاران بود. پایایی ابزار پژوهش بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 89/0، 94/0، 96/0 و 89/0 مورد تایید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که خودشفقت‎ورزی به صورت معنادار دارای نقش میانجی گری در رابطه علی اضطراب پاندمی کروناویروس و متغیرهای ارتباط بین‎فردی و دلبستگی شغلی بود. بر اساس این یافته ها می‎توان نتیجه گرفت که خودشفقت‎ورزی متغیری است که می‎توان با تکیه بر آن به طراحی مداخلات کارآمد در جهت کاهش اثرات نامطلوب بحران هایی مانند اضطراب ناشی از گسترش پاندمی کروناویروس در فضای درمان و دیگر محیط های شغلی اقدام کرد.