واکاوی نقش سازمان های مردم نهاد (سمن ها) در بازاحیا و پایداری مناطق زلزله زده استان کرمانشاه

زلزله یکی از انواع بحران های طبیعی است که در طول تاریخ در ابعاد مختلف آسیب های فراوانی را به جوامع تحت تاثیر خود وارد کرده است، در این راستا سمن ها در صورت برنامه ریزی صحیح می توانند در کنار سازمان های دولتی نقش موثری را در راستای به حداقل رساندن این آسیب ها و دستیابی به حداکثر بازاحیا و پایداری این جوامع ایفا نمایند. هدف کلی از انجام این پژوهش واکاوی نقش سازمان های مردم نهاد (سمن ها) در بازاحیا و پایداری مناطق زلزله زده استان کرمانشاه است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با به کارگیری روش تحلیل محتوا جهت دار انجام پذیرفت. جامعه موردمطالعه این پژوهش شامل اعضا سازمان های مردم نهاد فعال در مناطق زلزله زده استان کرمانشاه بودند. برای انتخاب مصاحبه شوندگان از نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی استفاده شد. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت یعنی تا زمانی که داده جدیدی یافت نشد. در این تحقیق از طریق مصاحبه با 38 نمونه از جامعه مذکور، اشباع نظری حاصل شد. جمع آوری داده‎ها از طریق مصاحبه، مشاهده و یادداشت برداری میدانی، بررسی اسناد و مدارک یا اغلب ترکیبی از این روش‎ها صورت گرفت. قابلیت اعتماد از طریق فن مثلث سازی حاصل شد. یافته ها نشان می دهند که فعالیت عمده سمن ها در مناطق زلزله زده در زمینه های نیازسنجی و اطلاع رسانی، جمع آوری و توزیع کالاهای موردنیاز، ارایه خدمات پزشکی، ارایه مشاوره های روحی - روانی، ارایه خدمات به کودکان، ارایه خدمات به زنان، ارایه خدمات در زمینه اسکان، ارایه خدمات بهداشتی، ارایه خدمات زیست محیطی، ارایه خدمات اجتماعی و ارایه خدمات در زمینه ادامه تحصیل بود. نتایج نشان می دهند که سمن ها در بازاحیا و پایداری مناطق زلزله زده نقش بسزایی داشته اند و در صورت برنامه ریزی و سیاست گذاری صحیح می توان از مشارکت حداکثری سمن های فعال به عنوان بازوهای پرتوان در بازسازی و پایداری مناطق آسیب دیده در بحران های آینده بهره برد. در پایان نیز بر اساس یافته ها پیشنهادهای کاربردی نیز ارایه شد.