بررسی میزان مقاومت بتن مسلح با الیاف فولادی در محیط های سولفات و کلرید

بتن یک ماده متخلخل و ناهمگن است و دوام آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دوام بتن مسلح با الیاف فولادی در محیط های حاوی یون های سولفات و کلرید مورد توجه محققان است. الیاف فولادی به دلیل توانایی در دوخت ترک مقاومت در برابر نفوذ آب را بهبود می بخشند. . الیاف فولادی و ماتریس بتن از طریق یک پیوند فیزیکی-شیمیایی بین سطح الیاف و ماتریس بتن با هم اتصال برقرار می کنند و این کامپوزیت را تشکیل می دهند.نفوذپذیری کمتر باعث حفظ دوام سازه در تماس با مواد مضر مانند یون کلرید، یون سولفات و اسید می شود زیرا به راحتی نمی توانند به بتن نفوذ کنند. در این مقاله 3 نوع بتن مسلح با 1، 5/1 و 2% الیاف فولادی تهیه شد و در 3 محیط سولفات منیزیم، سولفات سدیم و کلرید سدیم به مدت 6 و 12 ماه قرار گرفت و سپس تست های مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت الکتریکی، نفوذ آب و نفوذ سریع کلرید بر روی نمونه ها انجام شد. با توجه به نتایج، الیاف تاثیر قابل توجهی بر مقاومت فشاری ندارند اما با افزایش درصد الیاف مقاومت الکتریکی کاهش می یابد و پس از غوطه ور شدن در محیط های تهاجمی، نمونه ها به دلیل تبادل یونی بین محلول ها و نمونه های بتن، مقاومت الکتریکی بالاتری را از خود نشان می دهند. قرار گرفتن طولانی بتن در برابر محلول های نمکی باعث کاهش مقاومت خمشی می شود. نمونه های حاوی 2% الیاف فولادی به دلیل افزایش سطح انتقال منجر به نفوذ بیشتر آب شد. افزایش محتوای الیاف منجر به مهاجرت بیشتر یون کلرید شد.