اثر تزریق داخل بطنی مغزی ال- دوپا و 6-هیدروکسی دوپامین بر اخذ غذای ناشی از نورآدرنالین در جوجه های نژاد تخمگذار

دریافت غذا توسط سیستم پیچیده ای از سیگنال های مرکزی و محیطی تنظیم می شود که به منظور تعدیل اشتها با هم تعامل دارند. نورآدرنالین نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارد. از طرفی دوپامین اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ال- دوپا و  6- هیدروکسی دوپامین بر اخذ غذای ناشی از نورآدرنالین در جوجه های نژاد تخمگذار صورت گرفته است. تعداد 96 جوجه ماده نژاد تخمگذار (هایلاین) بطور تصادفی در دو گروه آزمایشی تقسیم شدند. بلافاصله پس از تزریق داخل بطن مغزی محلول کنترل یا داروها، مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن (%BW) ‎اندازه گیری شد. در آزمایش اول، به جوجه ها درگروه اول محلول کنترل (سرم فیزیولوژی)، گروه دوم ال- دوپا (پیش ساز ‏دوپامین، 125 نانومول)، گروه سوم نورآدرنالین (300 نانومول) و گروه چهارم نورآدرنالین + ال- دوپا به صورت داخل بطنی مغزی تزریق شد. در ‏آزمایش دوم، به جوجه ها در گروه اول محلول کنترل، گروه دوم 6- هیدروکسی دوپامین (نوروتوکسین نورونهای دوپامینرژیک)  (5/2 نانومول)، گروه سوم نورآدرنالین (300 نانومول)  و گروه چهارم 6-هیدروکسی دوپامین + نورآدرنالین تزریق شد.‏ نتایج نشان داد، تزریق نورآدرنالین اخذ غذا را کاهش داد (05/0>p). تزریق هم زمان درون بطن مغزی ال-دوپا و نورآدرنالین موجب تقویت کاهش اخذ غذای ناشی از  نورآدرنالین ‏شد (05/0 > p). در حالیکه تزریق هم زمان درون بطن مغزی 6- هیدروکسی دوپامین و نورآدرنالین کاهش اخذ غذای ناشی از  نورآدرنالین ‏را مهار کرد (05/0 > p). با توجه به نتایج، احتمالا اخذ غذای ناشی از نورآدرنالین در جوجه های نژاد تخمگذار توسط سیستم دوپامینرژیک میانجی گری می شود.