اینترلوکین 2 بزاق در مبتلایان به استوماتیت آفتی عود کننده طی دوره زخمی فعال و دوره بهبودی

استوماتیت آفتی عود کننده، یکی از شایع ترین آسیب های مخاطی حفره دهان است. پژوهش های گوناگون بیان کننده نتایج متضاد و متنوع درباره سایتوکاین های التهابی و ابعاد  زیست شناختی  مرتبط با این عارضه  است..این مطالعه با هدف  مقایسه سطح اینترلوکین2 بزاق در  مبتلایان به استوماتیت آفتی  عودکننده(در دوره زخمی فعال و دوره بهبودی) و افراد سالم انجام شد.

  در این مطالعه مورد -شاهدی نمونه بزاق غیر تحریکی25 بیمار مبتلا به استوماتیت آفتی عود کننده (گروه مورد)در فاز زخمی و بهبودی  و 25 فرد سالم(گروه شاهد) جمع آوری و جهت تعیین   سطح اینترلوکین 2 به آزمایشگاه انتقال داده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS 22  و آزمون Independent t-test تجزیه و تحلیل شد.(0/05>p)  معنی دار در نظر گرفته شد.

میزان اینترکولین 2 بزاق در مبتلایان  به استوماتیت آفتی عود کننده(53.48±114.93) و افرادسالم (44.185±112.55)   تفاوت آماری معنی داری داشت. (0/05>P) در افراد مبتلا به استوماتیت آفتی عودکننده در دوره زخمی فعال (53.48±114.93)  و دوره بهبودی (56.71± 110.56) ، تفاوت آماری مشخصی وجود نداشت.

  با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد میزان اینترکولین 2 بزاق در افراد مبتلا به آفت در دوره زخمی فعال  و بهبودی  بطور مشخص نسبت به افراد سالم افزایش می یابد.با این وجود میزان آن طی دوره  عود و بهبودی تفاوت مشخصی  ندارد.