تاملی بر مولفه های تاریخ نگاری حقوقی به سبک پارادایمی با تاکید بر آرای کوهن

این پژوهش متاثر از نگرش پارادایمی در فلسفه علم به دنبال آن است تا عناصر مولف تاریخ نگاری پارادایمی حقوقی را ریشه یابی نماید. از این رهگذر، بحثی روش شناختی درانداخته که با به کارگیری آن، مورخ یا محقق حقوقی، پارادایم های حقوقی را در طول یا عرض زمان بهتر بشناسد. مورخ حقوقی مطابق با این سبک و با اتخاذ پیش فرض های ذهنی ادوار مختلف حقوق با گزاره های حقوقی مواجه شده، از این خطای رهزن پرهیز دارد که با پیش پندارهای امروزی به سمت گزاره های حقوقی در تاریخ برود. این مهم مورخ را در بافتی قرار می دهد که قصد شناسایی آن را دارد و سرانجام، این نتیجه پدید می آید که گزاره های درون حقوقی (قواعد، اصول، نهادها، دکترین حقوقی) در رویارویی با گزاره های برون حقوقی (اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، مذهبی، محیطی و غیره) درک و معنا می شوند و این، یعنی التقاط تاریخ نگاری درون گرایانه و برون گرایانه که یکی دیگر از مولفه های تاریخ نگاری پارادایمی است. نهایت اینکه این سبک به انقطاع یا گسست هایی که در ادوار مختلف فقه یا حقوق صورت گرفته است، بی توجه نبوده، مسامحه تکاملیست های حقوقی که تاریخ حقوق را یک سره می بینند و گزاره های حقوقی را به درازای تاریخ می کشانند، مرتکب نمی شود.