بررسی تاثیر اعتیاد به مورفین در مادر بر پلاستی سیته عصبی در مغز جنین رت های نژاد ویستار

مواجهه قبل از تولد با مورفین، اثرات طولانی‌مدتی بر شکل‌پذیری سیناپسی دارد. فاکتور نوروتروفیک مشتق‌شده از مغز نقش مهمی در بقا و رشد نورون ایفا کرده و به عنوان یک تعدیل‌کننده و انتقال‌دهنده عصبی در پلاستی‌سیته عصبی که برای شناخت، یادگیری و حافظه ضروری است، شرکت می‌کند. کیناز تنظیم‌شده با سیگنال خارج سلولی یکی از پروتیین‌های مهم پایین‌دست مسیر سیگنالینگ فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز-تروپومایسین کیناز رسپتور بی است. اثر دقیق اپیوییدها بر بیان کیناز تنظیم‌شده با سیگنال خارج سلولی در سلول‌های عصبی هنوز مشخص نیست. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر در معرض مورفین قرار‌ گرفتن قبل از تولد بر سطوح پروتیین فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز و کیناز تنظیم‌شده با سیگنال خارج سلولی در مغز جنین موش صحرایی بود.

موش‌های صحرایی باردار دزهای افزایشی مورفین (1/0 تا 4/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را در آب آشامیدنی خود دریافت کردند. مغز جنین‌های مادران معتاد به مورفین و گروه کنترل در روز نوزده بارداری جدا شد و سپس سطوح فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز و کیناز تنظیم شده با سیگنال خارج سلولی فسفریله با استفاده از روش وسترن بلات اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون تی تست انجام شد.

داده‌های ما نشان داد که سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز و کیناز تنظیم شده با سیگنال خارج سلولی فسفریله در مغز جنین مادران معتاد به مورفین نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری کاهش یافته است.

 مواجهه مزمن با مورفین قبل از تولد می‌تواند شکل‌پذیری ساختاری مغز موش‌های صحرایی در حال رشد را تحت تاثیر قرار داده و آن را کاهش دهد. این احتمال وجود دارد که مورفین این اثر را با کاهش سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز اعمال کند که این خود در‌نهایت فسفوریلاسیون کیناز تنظیم شده با سیگنال خارج سلولی را کاهش می‌دهد.