الگوی نوین ترازیابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت نظامی زمینی

موسسات مختلفی وجود دارند که براساس یک سری مولفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه تراز یابی قدرت نظامی کشورها را انجام می دهند. نتیجه پژوهش های این موسسات نشان می دهد که مقوله ترازیابی قدرت یک کشور با کشور دیگر به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های گوناگون درون کشور و بسیاری موارد دیگر، متفاوت است. همچنین داشتن الگوی ترازیابی قدرت، می تواند کشور و به ویژه نیروهای نظامی را از خطای محاسباتی دور نگه دارد. به نظر می رسد تا زمان تدوین این مقاله پژوهشی، جمهوری اسلامی ایران، فاقد این الگوی محاسباتی است. به همین دلیل دغدغه محقق این است که بتواند یک الگو در این حوزه ارایه دهد؛ زیرا اگر یک مدل به روز برای ارزیابی و مقایسه خود با دیگران در دست نداشته باشیم نمی توانیم به نقاط ضعف و قوت و کمبودها و آسیب پذیری ها خود پی ببریم. در ضمن از فرصت ها و تهدیدها بی اطلاع خواهیم شد. به همین دلیل هدف اصلی این پژوهش، دست یابی به الگویی نوین از ترزایابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت نظامی زمینی است و سوال اصلی پژوهش بر همین اساس طرح شده که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی زمینی چگونه است؟این پژوهش با نگاه  کاربردی- توسعه ای و با استفاده از مصاحبه و پرسش نامه و با به کارگیری نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمی و کیفی) و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو  بعد محسوس و نامحسوس  زمینی است. این ابعاد دارای 18مولفه محسوس و 10 مولفه نامحسوس و همچنین 51 شاخص محسوس و 33 شاخص نامحسوس بود که با نرم افزارهای تحلیلی مورد تایید قرار گرفته و منتج به ارایه مدل ترازیابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت زمینی گردید