کاربست الگوی پسکاوی تجارب زیست مومنانه (مطالعه موردی: بررسی آتش به اختیار در سیره معصومان علیهم السلام)

الگوی «پسکاوی تجارب زیست مومنانه» روشی پیشنهادی برای مطالعه در حوزه علوم انسانی‌اسلامی با بهره‌گیری از تجارب زیسته مومنان و با لحاظ تاثیرپذیری آنان از معارف دینی در فهم پدیده‌ها و عملکردهای زندگی است. در این الگو نخست فهم‌ها یا عملکردهای مومنانه شناسایی و سپس به‌مثابه فرضیه‌ای ملهم از دین، به دین عرضه و ارزیابی می‌شود تا در نهایت از این طریق به دانش‌های جدید و مطابق شرایط جدید و البته مورد تایید دین برسیم. در این تحقیق با روش تحلیلی توصیفی به‌دنبال کاربست و نشان دادن نحوه استفاده از این روش برای تحقیق در حوزه علوم انسانی اسلامی و نشان دادن ظرفیت‌های آن هستیم که مطالعه موردی این روش، بر ایده «آتش‌به‌اختیار» انجام شده ‌است؛ ایده‌ای که از سوی مقام معظم رهبری مطرح گردید. «آتش‌به‌اختیار» نمونه بارز تجارب زیست مومنانه است که ظرفیت بازخوانی در قالب الگوی پسکاوی برای تولید علم و نظریه دینی را دارد.‌ براین‌اساس‌، دیدگاه «آتش‌به‌اختیار» پس از شناسایی دقیق به‌عنوان فرضیه، به یکی از منابع مهم دینی، یعنی سیره عرضه و ارزیابی گردید. مطابق نمونه‌های یافت‌شده از سیره، دیدگاه «آتش‌به‌اختیار‌» در کلیت خود با سیره قابل تایید است و انجام عمل آتش‌به‌اختیار در برخی شرایط اجتماعی مجاز و در هنگام عمل به آن نیز رعایت برخی شروط لازم است.