مقایسه میزان عوارض زودرس و عود در جراحی هرنی اینگوینال به روش های لاپاراسکوپیک (TAPP) و باز (Lichtenstein)

در ارتباط  با اینکه کدام روش برای ترمیم هرنی اینگویینال ارحج می باشد اختلاف نظر وجود دارد و نتایج مطالعات انجام شده بحث بر انگیز است. بر همین اساس مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر با هدف مقایسه میزان عوارض زودرس و عود در جراحی هرنی اینگویینال به روش های لاپاراسکوپیک (TAPP) و  باز (Lichtenstein) انجام شد. 

در این مطالعه کارآزمایی بالینی  84 بیمار کاندید جراحی هرنی اینگویینال در بیمارستان امام حسین (ع) تهران، به طور تصادفی در دو گروه جراحی لاپاراسکوپیک (TAPP) و جراحی باز(Lichtenstein) با بیهوشی به روش  بی حسی نخاعی قرار گرفتند. بیماران ازنظر عوارض کوتاه مدت، درد پس از جراحی(VAS) ، عفونت، سروما و  تعداد روزهای بستری و عود در سال اول پیگیری شدند. داده ها به کمک نرم افزار  SPSS نگارش 16 تجزیه و تحلیل آماری شد.

در گروه TAPP ،  23بیمار (54/8%)  به دلیل عدم همکاری بیمار، سفتی بیش از حد جدار شکم و عدم موفقیت در بی حسی نخاعی ،  بیهوشی عمومی را  دریافت کردند. زمان بستری (P<0.001) ، درد پس از جراحی در 24 ساعت اول (P<0.001) در گروه جراحی لاپاراسکوپی کمتر و در مقابل  زمان عمل جراحی  بیشتر از گروه جراحی باز  بود(P<0.001). هر دو گروه ازنظر  عفونت و عود در سال اول اختلاف معنی داری نداشتند. سروما  تنها در 16/7% بیماران جراحی باز مشاهده شد(P<0.012).  شدت درد در 24 ساعت اول در هر سه زمان اندازه گیری شده (1 ، 8 و 24 ساعت)  در گروه لاپاراسکوپیک با بیهوشی به روش حسی نخاعی کمتر از گروه  لاپاراسکوپی با بیهوشی عمومی و  بیماران جراحی باز  بود P<0.001)).

  حاضر نشان داد که روش  جراحی لاپاراسکوپیک (TAPP) با بی حسی نخاعی در بیماران هرنی اینگوینال با کاهش درد پس از عمل جراحی در 24 ساعت اول و روش لاپارسکوپیک (بدون در نظر گرفتن نوع روش بی دردی) با احتمال تشکیل سرومای کمتری در مقایسه با روش باز همراه می باشد.