بسترهای اجتماعی اقدام به خودسوزی در بین زنان بستری شده در بیمارستان سوانح سوختگی اصفهان: یک مطالعه کیفی

 زنان هر جامعه ای نقش محوری در خانواده دارند و در عین حال، به شدت در معرض فشارهای ناشی از روابط غیر کارکردی نهادهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خارج از خانواده هستند و چنانچه در همین بستر به طور پیوسته در شرایط آسیب زا و بحرانی قرار گیرند، ممکن است در یک درماندگی ناخواسته، آسیب های جبران ناپذیری به خود وارد کنند و با رفتارهایی همچون خودکشی های دشوار از جمله خودسوزی، بقای خود و خانواده را به مخاطره اندازند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی بسترهای اجتماعی اقدام به خودسوزی در بین زنان بستری شده در بیمارستان سوانح سوختگی اصفهان انجام شد.

این مطالعه به روش تحلیل محتوای کیفی بر روی 43 نفر از زنانی که به دلیل خودسوزی در بیمارستان سوانح و سوختگی امام موسی کاظم (ع) اصفهان بستری شده بودند، انجام شد. مشارکت کنندگان به طور هدفمند انتخاب و به طور انفرادی تحت مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی یا تحلیل بر مبنای مضامین طبقه بندی و تحلیل گردید.

در مجموع، 157 کد اولیه به دست آمد که پس از تقلیل، به 16 کد ثانویه تبدیل شد و پنج مفهوم اصلی شامل «تعارض در خانواده، اعتیاد، ازدواج، فقر و مشکلات اقتصادی و مشکلات فردی و روانی» حاصل گردید.

مشکلات بیشتر زنانی که اقدام به خودسوزی می کنند، با آزار و نارضایتی از حداقل یکی از نزدیکان یا شرایط زندگی دشوار و پرفشار مرتبط می باشد. نتایج به دست آمده می تواند برای برنامه ریزی های کشوری جهت رعایت حقوق و امنیت زنان در خانواده و جامعه توسط دستگاه های مرتبط مورد استفاده قرار گیرد.