بررسی کتاب رهیافتی به رئالیسم، سینما و بیان مفاهیم دینی

«ریالیسم» که از قرن19میلادی در ادبیات و نقاشی پدیدار شد و تا امروز نیز ادامه دارد، جریانی قدرتمند از مادی شدن هنراست. هنرمند ریالیست، منطق و روابطی در اثر هنری خلق می کند که برآمده از دانش های جدید و روابط اجتماعی حاکم بر جامعه مدرن است. از سویی سینما به عنوان هنر دوران مدرن با توجه به ویژگی ثبت تصویر با ریالیسم نزدیکی و پیوند عمیقی دارد که از همان نخستین آثار سینمایی برادران لومیر، این ویژگی هویدا بود. با افزوده شدن صدا و رنگ به فیلم های صامت اولیه، این پیوند عمیق تر شد. از اواسط قرن بیستم، گرایش به واقع نمایی اجتماعی افزایش یافت که در آثار نیورالیستهای ایتالیا و آرای «آندره بازن» به خوبی خود را نشان می دهد. مقاله پیش رو، بررسی کتاب «رهیافتی به ریالیسم، سینما و بیان مفاهیم دینی» نوشته «وحید حیاتی» است که ظرفیت ریالیسم سینمایی را برای بیان مفاهیم دینی بررسی کرده است و به تمایز ریالیسم معمول در سینما -که در جنبش نیوریالیسم به اوج خود می رسد- و شکلی از ریالیسم سینمایی می پردازد که به اعتقاد نویسنده کتاب، برای بیان مفاهیم دینی مناسب است. در این مقاله، نظریات حیاتی درباره مفهوم ریالیسم دینی که به اعتقاد او در آثار مجید مجیدی و خاصه «بچه های آسمان» متجلی می شود، بررسی شده و به نقد دیدگاه او درباره شباهت مفهوم ریالیسم دینی و ریالیسم سینمایی  و تفاوت آن ازمنظر معرفت شناسانه پرداخته شده است.