ارزیابی اقتصادی و اثربخشی اجرای کنش های آبخیزداری به روش کمی و کیفی در شهرستان منوجان

مهم ترین هدف طرح های آبخیزداری حفاظت از آب و خاک، کاهش سیلاب، و افزایش پوشش گیاهی است. برای توجیه اقتصادی کنش های آبخیزداری ارزیابی کارکرد آن ها مانند دیگر طرح های عمرانی لازم و ضروری است. در این تحقیق برای ارزیابی کردن اثربخشی کنش های آبخیزداری در شهرستان منوجان دو روش کمی و کیفی به کار گرفته شد. روش های کمی منحنی جرم مضاعف، منحنی تداوم جریان، و سازگان رژیم آبی (هیدرولیکی)، و روش های کیفی مصاحبه ی حضوری و تکمیل پرسش نامه بود. ارزیابی اقتصادی این طرح ها با دو معیار ارزش خالص کنونی و نسبت سود به هزینه انجام شد. داده های بارندگی و روان آب در سال های قبل و بعد از اجرای طرح ها، و داده های پرسشنامه ها جمع آوری، و در نرم افزارهای Excel و SPSS تحلیل کرده شد. منحنی جرم مضاعف بیان گر تاثیر مثبت کنش های آبخیزداری بر کاهش حجم روان آب بود، و منحنی تداوم جریان نشان دهنده ی آرام شدن جریان و تاثیر این کنش ها در کاستن از آب دهی های اوج است. نتیجه ی کیفی نیز بیان گر این بود که 80/58 % از مردم منطقه معتقد اند که اثر کنش های آبخیزداری مثبت است، و 19/42 % آن را بی اثر مثبت می دانند. اندازه ی معیارهای NPW و B/C به ترتیب 865450 و 5/120 به دست آمد، و بیان گر این است که طرح های انجام شده در شهرستان منوجان توجیه اقتصادی دارد، و تاثیر اقتصادی آن مثبت است.